Onze kijk op ouderen is deels cultureel bepaald. Wij vroegen enkele Nederlandse ouderen met een andere culturele achtergrond:

Hoe wordt in uw cultuur tegen ouderen aangekeken, in vergelijking met in Nederland?

“Ik denk dat het perspectief van de bevolking op ouderdom en oude mensen niet heel sterk verschilt. Wel zijn er in Nederland veel meer mogelijkheden voor ouderen om dingen te doen, als die dat willen. Ik denk dat deels daardoor ouderen hier veel actiever zijn. In Curaçao zitten er veel ouderen ‘passief’ thuis.”

“Vanuit de Chinese traditie krijgen oudere mensen in China meer eer dan in Nederland. Er wordt van kinderen bijvoorbeeld verwacht dan ze voor hun ouders zorgen als die oud zijn. Aan de andere kant bepalen ouders in China ook veel meer wat hun volwassen kinderen mogen doen, ze hebben als het ware meer ‘macht’. Dat voelt anders in Nederland.”

“In de VS was en is het niet cool om oud te zijn. Je moet er jong uitzien en je zo gedragen, anders doe je niet mee. In Nederland is meer aandacht voor ouderen. Ik denk niet dat we hier ouderen zien als bron van wijsheid of bijzonder veel respect hebben voor deze groep, maar het ligt wel meer in de aard van Nederlanders om goed te zijn voor ‘minder bedeelden’.”

“Vergeleken met Nederland gaan er in Wit-Rusland maar heel weinig oude mensen naar een bejaardenhuis. Ze trekken meestal in bij hun kinderen of andere familieleden. Als ze die niet hebben, blijven ze alleen thuis wonen en verhuizen vaak pas naar een bejaardenhuis als ze medische zorg nodig hebben.”

"In Indonesië trekken ouderen vaak bij hun kinderen in of gaan ze naast elkaar wonen. Ze helpen elkaar; de ouderen met de kleinkinderen, koken en het huishouden. In ruil daarvoor krijgen zij hulp bij dingen die op hogere leeftijd moeizamer gaan, maar zijn ze vooral ook minder eenzaam. Dit is in Nederland niet zo, hier woon je als oudere toch vaak alleen."

“Ik denk dat leeftijdsdiscriminatie erger is in Canada dan hier in Nederland. Ook is hier meer ondersteuning en begrip voor de wensen en behoeftes van oudere mensen dan in Noord-Amerika. Ik ben hier alleen, maar ik wil niet naar familie in Canada of Zweden. Ik ben hier niet bezorgd over ouder worden.”

“Hier wordt meer onafhankelijkheid van ouderen verwacht dan in Spanje. Toen mijn Nederlandse schoonmoeder hulp in het huishouden nodig had, was ze er fel op tegen hiervoor een ‘vreemde’ in huis te halen. Mijn partner stemde in, dat was haar keus, zei hij. In Spanje hebben de kinderen een veel belangrijkere stem.”