Naar de content
Faces of Science
Faces of Science

Zomertijd

Karin van der Tuin voor NEMO Kennislink

Werken en onderzoek doen in de zomertijd is anders dan onderzoek tijdens andere jaargetijden. Je slaat er soms steil van achterover!

3 september 2018

Wat een zomer dit jaar, het was een aantal dagen 35 graden. In het LUMC is het standaard rond de 18 graden dus geen zomerse outfit voor mij. In de ochtend gaat het nog wel buiten in een lange broek en een vestje in mijn tas. Maar als je om zes uur het ziekenhuis verlaat is de klap enorm. Als je de hele dag binnen zit vergeet je soms dat het mooi weer is. Zo loop ik dus met mijn trui nog aan naar buiten, grote fout, ik sla bijna recht achterover van de overweldigende warme wind die me tegemoet komt. Even bijkomen op een van de bankje voor het ziekenhuis dan maar.

Summerbreak

Het is rustig op de afdeling, veel collega’s zijn op vakantie. Het is rustig in de trein. Het voelt een beetje als een dag in het weekend. Er zijn ook geen vaste overleggen die normaal een duidelijk ritme aan de week geven. In alle roosters staat ‘summer-break’.

Samenwerking is een van de belangrijkste kwaliteiten in onderzoek.

Karin van der Tuin voor NEMO Kennislink

Dinsdag is normaal de grote ‘overleg-dag’. In de ochtend heb ik een werkoverleg met de onderzoeksgroep erfelijke tumoren met studenten, promovendi, postdocs en begeleiders. Om de beurt presenteren we onze onderzoeksresultaten of bespreken we een interessante publicatie aan een andere onderzoeksgroep.

Tijdens de lunch hebben we een research-bespreking met de gehele afdeling pathologie (daarbij bestudeer je het ontstaan en verloop van ziektes). Soms wordt een onderwerp besproken dat niet helemaal aansluit bij mijn onderzoek maar dat vind ik juist leuk.

Een van de onderzoeksgroepen kweekt bottumoren in kleine schaaltjes om daar nieuwe medicijnen op te testen. Dat ben ik ook aan het doen met schildkliertumoren maar ik ben nog lang niet zo goed als zij. Anderen collega’s kleuren verschillende celtypes, dat resulteert in fantastische plaatjes. Zou dat ook kunnen voor mijn studie? Zo kun je meedenken met het onderzoek van anderen en ideeën opdoen voor je eigen onderzoek. Als de tijd het toe zou laten, zou ik ook naar besprekingen van andere faculteiten gaan.

Om half twee is het tijd voor overleg met mijn eigen begeleiders. Een van mijn begeleiders werkt in het UMC in Groningen dus zij overlegt telefonisch mee. “Je staat op de speaker”, gevolgd door “Ja de deur is dicht, dus je roept niet over de hele gang”. Nu zijn mijn begeleiders op vakantie en ik mis ons overleg, maar gelukkig is er genoeg te doen.

Schema’s

Ik ben begonnen met het schrijven van de algemene introductie en discussie van mijn proefschrift. Dat is best een klus omdat de hoofdstukken van mijn proefschrift heel verschillend zijn. Ik heb onderzoek gedaan naar diverse typen tumoren, met een verschillende genetische achtergrond en ook de onderzoeksmethode was vaak anders. Hoe vat je dat samen?

Ik werk graag met schema’s om overzicht te houden over de thema’s en de verschillen/overeenkomsten. Daarom werk ik in deze periode ook een paar dagen thuis. Ik heb hier beschikking over een eettafel van ruim twee meter waar al mijn aantekeningen op liggen. Die zijn geschreven op gekleurde A4 papieren waarbij ieder thema zijn eigen kleur heeft. Met een dikke stift schrijf ik daar in een groot lettertype het onderwerp op. Vervolgens komen de subonderdelen daar als een soort ‘mind-map’ eromheen, ook daarbij gebruik ik verschillende stiften, lettergroottes en pijlen om de onderdelen te verbinden. Het begint nu een beetje vorm te krijgen.

Aan het begin van mijn promotie traject had ik iets vergelijkbaars achter mijn bureau op de muur hangen. De gekleurde vellen maakten de witte ruimte ook iets gezelliger. Dat het uiteindelijk allemaal anders is gelopen dan die plannen, is niet erg. Creativiteit is een van mijn sterke punten, niet in de vorm van tekenen, schilderen of muziek, maar wel in wetenschappelijk onderzoek.

Wetenschappelijk onderzoek wordt al lang niet meer gedaan door ‘Einzelgängers’ op stoffige zolderkamers of donkere laboratoria. Samenwerking is een van de belangrijkste kwaliteiten in onderzoek. Gelukkig zijn volgende week mijn collega’s er weer en kunnen we nieuwe plannen bespreken.

ReactiesReageer