Als bewegingswetenschapper houd ik natuurlijk erg van beweging. Zo vloog ik laatst nog wakeboardend over het water, maar naast mezelf breng ik ook graag de wetenschap in beweging.
Voor beweging is energie nodig. Waar vind je die energie? Bij mensen met ideeën, visie, enthousiasme en hart voor wat ze doen. Hoe ontstaat energie? Door botsing, weten we uit de natuurkunde. Daarom ‘bots’ ik graag met andere wetenschappelijke disciplines.
Als bewegingswetenschapper, gepromoveerd in de Gezondheidswetenschappen, werk ik nu bij Sociale Geografie. Mijn ideeën, visie en methodologie ‘botsen’ soms. Zo wordt bijvoorbeeld ‘mijn onderzoek’ door sommigen als (te) toegepast gezien. Maar die botsingen zorgen juist voor de energie, die nodig is voor vernieuwing, voor de beweging waar ik weer energie van krijg.
Bijvoorbeeld het genereren van nieuwe inzichten in hoe de omgeving een rol kan spelen bij het inzetten van games om mensen te helpen gezondere keuzes te maken. Kan een spel zoals Pokémon Go! ingezet worden om mensen gezonder te laten bewegen in de stad of een gezondere route te kiezen? Kan een dergelijke game een saaie omgeving beweegvriendelijker maken? Of werkt zo’n game alleen als je toch al in een beweegvriendelijke omgeving woont? Zijn er aanpassingen in de omgeving nodig met de opkomst van smartphone games?
Gezondere steden
Om te zorgen dat mijn ideeën zich ook voortbewegen en op de juiste plek terecht komen, werk ik nu voor zowel de universiteit als de gemeente Utrecht. Een unieke kans, die tot stand is gekomen door een toevallige botsing waarbij een heleboel energie vrij kwam. Ik ontmoette de toenmalige directrice van Volksgezondheid en we hadden zo’n ontzettend leuk en inspirerend gesprek dat er een vervolggesprek kwam, wat net zo of eigenlijk nog inspirerender was. En zo ontstond uiteindelijk mijn nieuwe functie bij de gemeente, waarin ik nieuwe kennis ga ontwikkelen over hoe we de mogelijkheden van interactieve technologie beter kunnen benutten om steden gezonder te maken.
En daarbij wil ik vooral zorgen dat deze kennis aansluit en terecht komt bij het beleid en bedrijfsleven, zodat de maatschappij optimaal van deze kennis profiteert. De ambitie is om van Utrecht de broedplaats van slimme technologische oplossingen voor gezond stedelijk leven te maken, waar ook andere steden van mogen profiteren. Dus misschien zien jullie straks zulke stoplichten in jullie stad:
Of wordt het stadsplein in jouw stad een flexibel plein wat kan worden omgetoverd tot een actief ‘speelbord’ voor jong en oud:
Helaas is dit al weer mijn laatste blog voor Faces of Science. Toen ik begon bij de Faces zei ik al dat ‘het leukst aan wetenschapper zijn’ is: Vernieuwend bezig zijn en dingen uitzoeken die maatschappelijk relevant zijn. Ontzettend blij ben ik dat ik dat nog steeds mag doen.
Mijn wens en boodschap voor jullie: Blijf bewegen, botsen en energie creëren!