Vogels spotten vanaf monkey island

We hebben de Atlantische Oceaan nog niet bereikt waar ons eerste meetstation ligt, maar het is inmiddels al een mooi avontuur in wording op de RV Pelagia. De eerste dagen zijn vooral fysiek een opgave: wennen aan het leven op zee, je eten binnenhouden en leren werken op een slingerend schip.

Hoge golven

De ochtenden gaan over het algemeen in slowmotion. Douchen terwijl de boeg van het schip in een golf duikt is een verfrissend nieuwe ‘waterbeleving’: ochtendgymnastiek en schoon in één handeling! Ondertussen heeft kok Leon dan vaak al het ontbijt klaargezet met heerlijk versgebakken brood en Nederlands beleg.

De middagen gaan voorbij met het uitvoeren van kleine handelingen. Vaak zit ik met Thijs, de fotograaf, enige tijd op monkey island, de vogelspotplek boven op de brug van het schip. We kijken hoe de wind probeert de hoge golven omver te blazen. Ondertussen maken we ook de nodige kiekjes en filmpjes.

Op het dek van het schip houden de wetenschappers zich met andere zaken bezig. Loes Kip en Carlijne Wijngaarden, bezig met hun master aan de Universiteit Utrecht, hebben de dagtaak om iedere zes uur plankton te pompen. De minuscule beestjes die in het zeewater leven, reageren namelijk op de omstandigheden van het zeewater, zoals de temperatuur, het CO₂-gehalte, de zuurgraad en het zoutgehalte.

#action=share

Zonsondergang

Tijdens de NICO-expeditie nemen we tijdens het varen monsters van het water en het plankton. Zo kunnen we in het lab bestuderen hoe de beestjes reageren op de veranderende omstandigheden. Dat geeft ons namelijk belangrijke informatie over de vijf oceaanprovincies die we tijdens de gehele NICO-expeditie bezoeken: de Noordzee, de Golf van Biskaje, de Atlantische Oceaan, de Caribische Zee en de Golf van Mexico. We willen weten hoe hun milieu verandert en welk effect dat heeft op de levende organismen in zee.

Zo soepel als het plakton pompen gaat, zo soepel lijkt onze reis nog niet te verlopen. Althans, voor een leek als ik die nooit langer dan twee dagen op zee is geweest. Alles verloopt volgens schema, maar pas drie dagen na onze start op Texel zijn we dan eindelijk Het Kanaal uitgevaren richting de Atlantische Oceaan. Ten zuiden van Ierland bevindt zich ons eerste meetstation, waar we ook kernen van de zeebodem zullen nemen. De kleur van de zee is inmiddels al iets lichter geworden en het geklots van de Noordzeegolven is verruild voor volwassen platen die onder ons schip doorschuiven. We genieten, want iedere avond krijgen we een mooie zonsondergang als cadeautje!

#action=share