Verwantschap tussen kunst en wetenschap

Toch zie ik ook overeenkomsten. We zijn in een bepaald opzicht allebei onderzoekers, maar vullen dat op een hele andere manier in. Gladys onderzoekt vanuit een wetenschappelijk perspectief, en doet dat vanuit een instituut (de universiteit). Ik zie mezelf daarentegen als een onderzoeker van het leven en zet mijn creativiteit in om levenslessen te vertalen in zang, dans, muziek en schilderen. De natuur en de kosmos inspireren mij momenteel het meest bijvoorbeeld. Het leven is mijn leerschool. Formele educatie is minder mijn ding. Als ik behoefte heb aan wetenschappelijke verdieping volg ik wel een workshop, lezing of cursus.

Toewijding

Hoewel het traject dat Gladys aflegt niets voor mij is, inspireert het me wel: zowel met je neus in de boeken zitten als veldwerk doen, de zorg die zit in het schrijven van artikelen… Je concentratie en denkvermogen worden continu getraind! Uitputtend, maar het heeft ook wel weer wat. Net als in de topsport moet je volledig toegewijd zijn aan jouw skill. En die skill (bijna) iedere dag beoefenen. Je leven zó inrichten dat je talent ook echt tot zijn volledige potentie kan komen.

Hoewel het doen van een PhD dus veel van je vraagt, krijg je er ook veel voor terug. Een van de hoogtepunten die me is bijgebleven is dat Gladys naar Finland (Tampere) vloog voor een conferentie. Ze mocht haar onderzoek toen presenteren en had daarnaast ook gewoon tijd voor leuke dingen, zoals het verkennen van de stad. Of dat ze samen met haar onderzoeksteam en een schrijfster uit Ghana een storytellingworkshop organiseerde voor jongeren uit hun onderzoek. Uiteindelijk verschijnt er zelfs een boek over de workshop, met verhalen geschreven door de deelnemers en het onderzoeksteam, én illustraties gemaakt door een kunstenaar. In zekere zin is Gladys dus ook creatief bezig.