Van PhD student naar partyplanner

Al maanden kijk ik uit naar die ene datum (8 september!) op mijn kalender waar met grote letters geschreven staat: THESIS INLEVEREN. Als het bestand naar de commissie gestuurd is, en mijn papers naar wetenschappelijke tijdschriften gestuurd zijn, is er eindelijk tijd voor (welverdiende?) rust. Toch?

7 september 2016

Mwah. In Nederland is het op de meeste universiteiten gebruikelijk dat je je proefschrift echt laat drukken in een boekwerk. Dat is een mooi visitekaartje naar de wetenschappelijke wereld! Nog een paar dingetjes moeten dus worden geregeld. Het ontwerpen van een cover van je boek (het leuke werk), het schrijven van het dankwoord (dat kun je al een jaar lang dromen), en het in elkaar flansen van een Nederlandse samenvatting (kwestie van vertalen). En niet te vergeten de feestelijkheden rondom mijn verdediging! Dat kan best vanaf mijn luie stoel aan het zwembad ‘even tussendoor’.

Bruiloft

Maar al gauw kom ik erachter dat het publiceren van een boek en het plannen van De Dag een beroep doet op kwaliteiten die ik niet effe had geleerd bij een vak op de universiteit. Tijdens etentjes met vriendinnen blijkt langzamerhand dat het plannen van hun bruiloft en het plannen van mijn promotiedag wel wat overeenkomsten hebben. Zo moet ik ook op jacht naar De Jurk, waarvoor wel wat richtlijnen zijn maar ook weer niet (“iets dat gelijkwaardig is aan het rokkostuum van een man”). Dan is er het regelen van de receptie na de verdediging, het organiseren van het diner met je begeleiders, en niet te vergeten het plannen van de party. Het regelen van een DJ (ja, wetenschappers houden soms ook van een dansje), het maken van de uitnodiging… Ik heb zelfs 2 ‘getuigen’ die me bijstaan tijdens mijn ‘verbinding’ met de wetenschap.

En dan natuurlijk waar het allemaal om draait: het proefschrift. Maar ja, je moet het wel zelf regelen, en waar te beginnen? Je moet een drukker zoeken, en kiezen uit verschillende soorten papier, print, omslagen… Wat er op de omslag komt mag je ook helemaal zelf weten, het hoeft niet eens met de wetenschap te maken te hebben. En dan een dankwoord waarin je niemand probeert te vergeten, de lay-out, het lettertype…

Als alles netjes bij elkaar staat, laat ik een testboek drukken, en dat voelt toch wel voor de echt: al je werk van vier jaar lang in een papieren boek. Nog een keer alles lezen, en nog een keer, en nog een keer… Volgens mij ben ik iets te perfectionistisch (of heet dat onzeker?), want na elke spelfout of verkeerde komma die ik vind zou ik het liefst opnieuw beginnen met lezen. Heb ik niets over het hoofd gezien? Maar de deadline voor het drukken van de hele oplage is toch echt daar, nu móet ik het opsturen en kan ik niets meer veranderen…

De Dag

De eerste paar dagen nadat ik mijn boeken heb ontvangen durf ik geen letter te lezen. Stel je voor dat ik nog iets verkeerds zie! Het ziet er in ieder geval wel cool uit van de buitenkant en alle plaatjes staan er mooi in. Uiteindelijk raap ik de moed bij elkaar en begin met voorbereiden voor mijn verdediging. Want ach, een foutje maken is menselijk toch?

Vandaag is De Dag. 45 minuten lang mogen de slimste professoren en doctoren hun vragen op me afvuren, waarover je vervolgens in debat gaat. Eng? Zeker, maar ook wel weer leuk! Naast “Doctor of Philosophy”, waar de titel PhD voor staat, vind ik dat ik mijzelf dan ook wel “Party host for Dancing”, “Pro at having Debates” en “Proud of having my Diploma” mag noemen ;)

Reageer