Ik hoor het verschillende collega’s om me heen zeggen. Waar de meeste mensen ‘buiten het vak’ hun plannen voor een paar weken zon, zee en strand eindelijk werkelijkheid zien worden, is de academicus blij dat er in de zomer even geen colleges, tentamens of studenten zijn. Eindelijk kan er worden gewerkt aan dat artikel dat al lang af had moeten zijn of aan dat hoofdstuk voor dat boek.
Werken…
Ergens begrijp ik het wel. Ik heb eind augustus een beoordelingsgesprek en moet voor die tijd een hoofdstuk van mijn proefschrift af hebben. Ook moet ik uiterlijk 1 september een lezing opsturen die nog helemaal moet worden geschreven. Gelukkig ben ik het afgelopen half jaar veel in het buitenland geweest (Chicago, Pompeii, Rome, de westkust van Turkije, Athene) dus ik mag eigenlijk niet klagen dat ik deze zomer moet doorwerken. Eigenlijk ja, want al die reizen waren voor mijn werk en hoe leuk het ook is dat je dat soort dingen voor je werk kunt doen, het blijft toch werk. En nu het zomer is en iedereen de caravan, het vliegtuig of de trein pakt op weg naar een weekje luieren in de zon moet ik weer… juist: werken.
…werken…
Het gaat er in de zomer wel allemaal wat gemoedelijker en rustiger aan toe. Inderdaad, er zijn geen studenten, colleges of tentamens, en het idee ‘werktijd’ benader ik flexibeler dan anders. In plaats van om negen uur kom ik rond half tien aan en ik mag af en toe wel iets eerder weg. Een afspraak met een vriendin die aan de andere kant van het land woont, kan best een keer doordeweeks in plaats van in het weekend. En een avondje wat langer in de kroeg blijven hangen, is geen probleem. Stiekem kan dit buiten de zomerperiode om ook. Mijn onderzoek kan ik namelijk altijd en overal doen: doordeweeks en in het weekend, van ’s morgens vroeg tot midden in de nacht. Een boek lezen kan immers overal en in dit digitale tijdperk is een stopcontact voor je laptop al snel gevonden.
…en nog eens werken.
Het vak van wetenschapper staat nooit stil en het houdt nooit op. Je kunt non-stop nadenken over de manieren waarop je je onderzoeksresultaten kunt interpreteren. Er is bovendien altijd wel een stuk dat moet worden geschreven, een congres dat moet worden bezocht of een nieuw artikel dat moet worden gelezen om weer helemaal up-to-date te zijn. Die stukken, congressen en artikelen leveren op hun beurt weer nieuwe ideeën op voor je eigen onderzoek. En dat is dan ook precies waarom we in de zomer allemaal doorwerken. Omdat het kán.
Gelukkig bestaan er mensen zoals je promotiebegeleiders, die je levend villen als je zonder adempauze van januari tot en met december doorwerkt. En dus neem je die verplichte weekjes vakantie op. Maar je neemt wel wat boeken mee naar huis: je weet immers nooit…