Als wetenschapper worden je prestaties vooral gemeten aan de hand van het aantal publicaties dat je hebt. Logischerwijs zou dat betekenen dat we vooral heel veel aan het schrijven zijn, maar helaas is dat niet zo… Althans bij mij niet.
Mijn dagen vullen zich vooral met veel netwerken, emails beantwoorden, subsidies aanvragen, onderzoeken opzetten of uitvoeren, het land door reizen voor meetings en presentaties en ga zo maar door… Soms heb ik een dag gewerkt en heb ik het gevoel dat ik alsnog niks gedaan heb, omdat ik niet aan lezen of schrijven ben toegekomen.
Voor de deadline van mijn proefschrift heb ik me daarom een paar weken teruggetrokken op een eiland in Friesland om mezelf te ontdoen van al die afleidingen en overige verantwoordelijkheden. Drie weken geleden besloot ik hetzelfde te doen, maar dit keer op een boot in Amsterdam.
Terwijl het buiten lekker aan het stormen was, kon ik mezelf heerlijk focussen op mijn schrijfwerk. Ik moest de laatste hand leggen aan een artikel wat eindelijk gepubliceerd is.
Ook had ik nog een artikel teruggekregen met commentaar van reviewers dat verwerkt moest worden. Wat er ongeveer als volgt aan toe kan gaan:
Daarnaast wilde ik een begin maken aan een nieuw artikel op basis van de discussie van mijn proefschrift. En tot slot heb ik een begin gemaakt aan het Rubicon subsidievoorstel waarmee ik misschien naar Zweden kan. Al met al dus een behoorlijk productieve schrijf-retraite!