Vierenhalf jaar onderzoeker. Vierenhalf jaar expert op mijn onderwerp. En dus vierenhalf jaar geen patiënt gezien. Vandaag begin ik als dokter…
Alsof ik weer voor de eerste keer naar de middelbare school ga loop ik, na lang zoeken, een kwartier te laat de ochtend-overdracht in. Ik ga snel zitten en luister. Alle opgenomen patiënten die afgelopen nacht erg zijn verslechterd en de patiënten die zijn opgenomen in het ziekenhuis, worden overgedragen aan de dagdienst. De termen en afkortingen vliegen me direct om mijn oren. Ik pak vlug mijn aantekeningenboekje, dat ik nog even snel bij de HEMA op het station heb weten te scoren, en begin druk te schrijven: “OPZOEKEN!!!: MDS, vipoom, IgA nefropathie, porphyrie, LVE, CLL, VOD, VIM…” Het begint me langzaam te duizelen.
Visite lopen
Ik begin op de afdeling Algemene Interne Geneeskunde. Als eerst krijg ik uitgelegd hoe we visite lopen bij de patiënten, vervolgens hoe ik informatie in het systeem invoer, hoe ik onderzoeken aanvraag, hoe ik lab-uitslagen en röntgen foto’s bekijk, hoe ik DBC’s invoer, hoe ik ontslagbrieven schrijf, hoe ik medicijnen voorschrijf, hoe ik consulten uitschrijf… Het begint me opnieuw te duizelen. Kom op Marieke, je kunt dit!
Al snel beginnen we met de visite. Ik krijg een lijstje in mijn handen geduwd waarop kort staat welke patiënten er op onze afdeling liggen en waarvoor ze zijn opgenomen. Ik doe alle nieuwe patiënten, dit zijn er drie: een urineweginfectie, een pneumonie en misselijkheid/braken. Moet te doen zijn, denk ik bij mezelf.
Urineweginfectie of pneumonie
We, de verpleegkundige, mijn collega dokter, de co-assistent en ik, lopen vervolgens langs alle patiënten en stellen ons netjes voor: “Marieke”, zeg ik, waarna ik mijn collega dokter hoor zeggen: “Dokter Jansen”. Oja note to myself, het is DOKTER Rienks! Ik vraag mijn patiënt hoe het gaat. Maar was dit nou die patiënt met die pneumonie of die urineweginfectie? “Goed”, zegt de patiënt en begint te hoesten. Aaaahhhh, hoesten dus pneumonie, check! “Hoe gaat het met de benauwdheid?” vraag ik. Waarop de patiënt antwoordt: “Ik ben helemaal niet benauwd”. Hmmm, toch de urineweginfectie? Mijn collega neemt het over. De verpleegkundige vraagt me ondertussen: “Kan de intraveneuze antibiotica naar oraal? En mag het infuus dan ook stoppen?” “Euh, ja ik denk het wel” stotter ik. Gelukkig helpt dokter Jansen me rap: “Is ze al meer dan 24 uur koortsvrij? Drinkt en plast ze voldoende?”. “Owja!”, denk ik “DUH”.
Statussen
Na de visite moeten we tal van zaken gaan regelen voor onze patiënten. De co-assistent gaat ondertussen mijn nieuwe patiënten statussen terwijl wij overleggen met andere specialisten. We vragen lab- en andere aanvullende onderzoeken aan zodat we alles in de middag kunnen overleggen met de superviserende internist van de afdeling. Ik stuntel me door het computersysteem heen, overleg met maag-darm-lever-artsen en radiologen en vraag de nodige onderzoeken aan. Dan komt de co terug. Hij wil graag de nieuwe door hem gestatuste patiënten met mij nabespreken. Nou, kom maar door dan! Ik lees zijn uitgebreide status zorgvuldig door en stel hem een aantal kritische vragen. Dan krijg ik zijn vragen op me afgevuurd. Een aantal weet ik te beantwoorden, een aantal zoeken we samen op en bij de overige zeg hij wijselijk: “maak daar maar een mooi leerdoel van” terwijl ik bij mezelf denk “pfffff, vanavond hard aan de studie Marieke”.
CTRL C
Eenmaal thuis en uitgegeten, wil ik beginnen met studeren. Maar WAAR begin ik? Waar begin je in vredesnaam met studeren wanneer je je vierenhalf jaar alleen maar op drie minuscule eiwitjes hebt gefocust? Wat heb ik nu aan al die kennis rondom die kleine minuscule matricellulair eiwitjes in het hart? De gedachte die het vaakst bij me opkomt is: Waarom kan ik niet gewoon met een simpele druk op de knop kennis van de ene persoon naar de andere kopiëren? Gewoon selectieve mapjes uploaden van de Alwetende Internist naar de nog niet zoveel wetende Marieke Rienks. Folder: ‘alle kennis van de Interne Geneeskunde’ CTRL C naar mijn nog ‘empty’ folder CTRL V, en klaar! Nee, ik zal toch echt zelf moeten doen. En de kennis zit er ook nog wel, ver verstopt onder al mijn parate kennis over SPARC, Osteoglycin het immuun systeem, intravital microscopie, glycosylatie, glycocalyx, semaphorins, western blotting, immunohistochemistry, glycosaminoglycans etc… Ja ik ken ik ook wel wat moeilijke termen :P Al heb ik daar nu natuurlijk helemaal geen fluit aan in het ziekenhuis, zucht…