Nuna wint voor de zevende keer World Solar Challenge

De Nuna9 was vooraf al de gedoodverfde winnaar en maakte die favorietenrol ook waar. Na vier dagen en zes uur racen kwam de zonnewagen als eerste over de finish in het Australische Adelaide. “Er stond extra veel druk op, omdat we al zo vaak hadden gewonnen. Dit keer moesten we een hele een nieuwe auto maken, dat maakte het extra spannend”, zegt teammanager en student werktuigbouwkunde Sander Koot (TU Delft).

Die nieuwe auto was nodig, omdat de regels dit jaar veel strenger waren. Bij de vorige editie in 2015 was nog 6m² aan zonnepanelen toegestaan. Dit keer was dat maar 2,6 m². “We hebben daar uiteindelijk ons voordeel van gemaakt”, aldus Koot. “Omdat we minder oppervlak nodig hadden voor de zonnepanelen, is de nieuwe wagen veel kleiner dan de voorganger. Daardoor konden we de auto gestroomlijnder maken en was er veel minder weerstand. Ik denk dat we daarom dit jaar hebben gewonnen.”

Harde windstoten

Tijdens de tweejaarlijkse World Solar Challenge in Australië nemen studententeams van universiteiten van over de hele wereld het tegen elkaar op. De Nuna9 kwam uit in de zogeheten Challenger Class, de Formule 1 voor de zonneracers. Hierin komen de snelle eenpersoonsauto’s uit.

Geheim wapen

De grote uitdager van de Nuna was dit jaar de RED Shift van Solar Team Twente. Maar hun race verliep minder voorspoedig. Ze kwamen niet in de buurt van de Delftse concurrent en eindigden als vijfde. “We zijn wel een beetje teleurgesteld, want we gingen voor de eerste plek. Maar we zijn ook heel trots. De auto heeft heel stabiel gereden”, zegt student psychologie Elise Nannings aan de Universiteit Twente. Zij zat twee jaar geleden in het Solar Team Twente en ging dit jaar als ondersteuning weer mee.

De belangrijkste tegenslag voor RED Shift was de tijdstraf van maar liefst een half uur die de organisatie oplegde. Tijdens vooraf afgesproken stops mogen de wagens hun batterijen opladen en leggen alle teams een kleed neer, zodat de bolides bijvoorbeeld niet beschadigd worden door steentjes uit de berm. “Wij gebruikten een wit kleed, zodat we al het gereedschap goed konden zien. Maar dit bleek niet te mogen, omdat wit het licht extra kan weerkaatsen en het mogelijk extra zoninkomsten oplevert. We balen ontzettend van de tijdstraf, dat kwam hard aan.”

En RED Shift beschikte nog wel over een geheim wapen: Sabine. Dat is geen studente, maar een systeem dat nóg meer energie uit zonnepanelen haalt. Vorig jaar gebruikte het team Sabine ook al, maar ze hebben het systeem nog verder verbeterd. “Zonnecellen zijn in groepjes ingedeeld”, legt Nannings uit. “Als er schaduw op een cel valt, bijvoorbeeld van de cockpit, dan presteert niet alleen die ene cel minder goed, maar ook de rest van de groep. Ze verlagen zich allemaal tot het niveau van de zwakste schakel. Sabina zorgt ervoor dat dit uitgebalanceerd wordt en gaat uit van het gemiddelde van de opbrengst aan zonne-energie.”