Ben Feringa heeft de Nobelprijs gewonnen

“Ben Feringa heeft de Nobelprijs gewonnen!” Ik dacht eerst dat mijn collega een grapje maakte. We maken er al jaren geintjes over dat Ben wel eens zou kunnen winnen. Vooral begin oktober wanneer de Nobelprijzen worden uitgereikt. Het is altijd leuk om te proberen te raden wie er dit jaar wint. We houden zelfs ieder jaar een poll om een fles wijn. “Ik stem voor Ben” zei ik gisteren nog. En toch geloofde ik vandaag mijn oren niet.

6 oktober 2016

De Nobelprijs voor scheikunde 2016 gaat naar Jean-Pierre Sauvage, Sir J. Fraser Stoddart en de Nederlander Ben Feringa voor hun werk aan moleculaire machines.
Nobel media 2016

De Nobelprijs is de meest prestigieuze prijs die je kan winnen in de scheikunde. Hij wordt uitgereikt aan iemand die met zijn/haar onderzoek een hele belangrijke bijdrage heeft geleverd aan de chemie. Ben Feringa, onze professor organische chemie in Groningen, werkt aan moleculaire motors.

Dat zijn motortjes ter grootte van één molecuul. Zo’n molecuul kan, onder invloed van licht, ronddraaien als een soort propellertje. Het kan zich daar ook echt mee voortbewegen. Eén molecuul maar! Kleiner kan bijna niet. Heel bijzonder dus.

Zelfs zo bijzonder dat Ben Feringa er vandaag de Nobelprijs voor gekregen heeft. Samen met twee andere professoren, Sauvage en Stoddart, die ook werken aan machientjes ter grootte van een molecuul.
Daarna veranderde het lab in een gekkenhuis. Eigenlijk was iedereen een beetje in shock. Iedereen legde het werk neer, liep de gang op. Terwijl Ben nog aan de telefoon zat met het Nobelprijscomité, liep de gang voor zijn kantoor langzaam vol met mensen.

Het was een rumoer van ongeloof, verbijstering en blijheid, wat overging in een daverend applaus zodra Ben uit zijn kantoor kwam. “I am very emotional,” was het eerste wat hij zei. En daarna met een haast gebroken stem: “Ik krijg weliswaar de prijs, maar dat was niet gelukt zonder het fantastische werk van alle studenten en medewerkers. Ik wil jullie heel erg bedanken. En later zeg ik meer, want dat kan ik nu niet.” En hij verdween weer in zijn kantoor.

Wow

Gewoonweg wow. Een Nobelprijs! In Groningen! Wat geweldig! Wat ongelofelijk. Wat gaaf. In de wetenschappelijke wereld zijn Nobelprijswinnaars een soort filmsterren. Het is immers het hoogste wat je kunt halen. En nu hebben we er gewoon eentje in ons instituut! Ik loop vanaf vandaag elke dag langs het kantoor van een heuse Nobelprijswinnaar. Dat is echt heel bijzonder.

Nobelprijswinnaar Ben Feringa met zijn collega’s
Dowine de Bruijn voor NEMO Kennislink

Na die korte speech verdwenen de mensen weer naar hun labs en kantoortjes, maar niemand was eigenlijk nog in staat om iets van werk te doen. De gang voor Ben zijn kantoor vulde zich vervolgens weer. Nu met mensen van de pers, het bestuur van de universiteit, fotografen, familie. Iedereen kwam! De camera’s van NOS en RTV Noord draaiden op volle toeren. Binnen no time werd er een officiële huldiging gehouden en ook daar was het een drukte van jewelste. De hele zaal zat vol en zelfs buiten stonden er rijen en rijen mensen voor de deur. Als een echte filmster werd Ben door de menigte begeleid en verdween in een taxi richting de volgende persconferentie. Een gekkenhuis.