Onderzoekers hebben in Venezuela de overblijfselen gevonden van vier dinosaurussen van een tot op heden onbekende soort. Ze noemen deze nieuwe soort de Laquintasaura venezuelae, naar de plek waar ze de fossielen aantroffen. Nooit eerder ontdekten wetenschappers zo ver noordelijk op het Zuid-Amerikaanse continent sporen van dinosaurussen.
De vier restanten van de nieuwe dinosaurussoort die werden aangetroffen in de La Quinta bergformatie van de Venezolaanse Andes komen uit het vroege Juratijdperk. Dit betekent dat ze zo’n 201 miljoen jaar geleden leefden. De Laquintasaura venezuelae behoort tot de vroege leden van de orde Ornithischia, ook bekend als de vogel-heupige dinosaurussen, waaruit later onder meer de Stegosaurus, Iguanodon en de Triceratops uit voort zouden komen. Dinosaurussen uit de andere grote dinosaurusorde heten de Saurischia, beter bekend als de hagedis-heupige dinosaurussen. Voorbeelden van afstammelingen van deze orde zijn de Diplodocus en de Tyrannosaurus rex. Opmerkelijk is dat uit deze hagedis-heupige (en dus niet uit de vogel-heupige) dinosaurussen uiteindelijk ook de vogels zijn voortgekomen.
De nieuwe soort wordt door Paul Barrett van Natural History Museum in London en zijn team beschreven in het tijdschrift ‘Proceedings of the Royal Society B’. Barrett stelt dat de Laquintasaurus ongeveer de grote van een flinke hond heeft gehad, en op zijn achterpoten liep. Het grootste dijbeen dat van de nieuwe soort gevonden werd was zo’n negen centimeter lang. Hieruit konden de onderzoekers opmaken dat de dino’s ongeveer een meter lang waren, met een heuphoogte van zo’n 25 centimeter.
Door middel van de analyse van kleine radioactieve kristallen in de rots waarin de fossielen gevonden werden, kon het team opmaken dat de Laquintasaura venezuelae ongeveer 201 miljoen jaar geleden leefden. Dit is kort na de massa-extinctie aan het einde van het Trias-tijdperk. Deze massa-extinctie roeide naar schatting ten minste de helft van alle soorten die op dat moment op aarde leefden uit. De vondst van deze fossielen wijst op het feit dat de dinosaurussen vrij snel herstelden van deze tegenslag. Wat ook opvallend is aan de fossielen is hoe dicht de vindplaats bij de evenaar ligt. Eerder werd aangenomen dat dit gebied te warm en onherbergzaam zou zijn voor dit soort dinosaurussen.
Volgens paleontoloog Anne Schulp worden er rond de evenaar vrij zelden dinosaurusfossielen gevonden. “Dit komt omdat er weinig Trias-afzettingen te vinden zijn in deze gebieden. Deze spoelt namelijk vaak weg of wordt overwoekerd door begroeiing. Vaak zijn ook de landen in deze streken onstabiel. Je gaat niet zo snel op zoek naar dinosaurussen in landen met een negatief reisadvies,” aldus Schulp.
Uniek
De ontdekking van de Laquintasaura zorgt voor veel nieuwe inzichten. Zo geeft de vondst inzichten in de verspreiding van de dinosaurussen over de wereld. Ook is de leeftijd van belang voor het begrijpen van hun vroege evolutie en gedrag. De gevonden exemplaren waren tussen de drie en twaalf jaar oud. Tevens waren het waarschijnlijk herbivoren, planteneters die zich voedden met varens. Toch wijst het feit dat sommige tanden van de Laquintasaura lang en krom waren er op dat ze zich ook te goed deden aan insecten en andere kleine prooien. Schulp beaamt dat de Laquintasaura hoogstwaarschijnlijk herbivoren zijn geweest. “Al is aan de tanden te zien dat hij waarschijnlijk wel afstamt van vleeseters,” voegt hij er aan toe.
Dat er vier individuele exemplaren zo dicht bij elkaar zijn gevonden komt volgens Barrett en zijn team omdat de Laquintasaura in kleine groepjes leefden. Daarmee is de Laquintasaura venezuelae de eerste soort binnen de orde der Ornithischia die sociaal gedrag vertoonden.