Nadert het einde voor de bitcoin?

Satoshi Nakamoto is volgens velen ronduit briljant. In 2008 publiceerde hij op een internetforum een artikel waarin hij het principe van een nieuwe digitale muntsoort beschrijft: de bitcoin. Tot op de dag van vandaag houdt het protocol stand, en vormt het technische hart een digitaal betaalmiddel dat wereldwijd misschien wel door honderdduizenden mensen wordt gebruikt (de schattingen lopen sterk uiteen). Alleen, nog steeds weet niemand wie Nakamoto is. De naam is vrijwel zeker een pseudoniem voor een of meerdere personen.

Vorige week claimde de Australische computerwetenschapper Craig Wright dat híj Nakamoto is en leverde daarvoor bewijs in de vorm van een soort digitale handtekening die alleen Nakamoto zou kunnen maken. Een belangrijke bitcoin-ontwikkelaar bevestigde het bericht van Wright, veel anderen trekken het in twijfel. Hoe dan ook klopt het technische hart van de bitcoin nog steeds, maar inmiddels is wel duidelijk dat het een patiënt met verschillende kwalen is.

Programmeur Hearn hekelt het feit dat de grootte van een block nog steeds vaststaat op een megabyte, en dat terwijl bij een groeiend aantal transacties zo’n block vol raakt en er als het ware een file van transacties ontstaat. Hearn zegt dat er om verschillende redenen niet wordt toegestaan dat de grootte van een block verruimd wordt.

Zo zouden een aantal bitcoinminers bang zijn om te groeien. Meer transacties en een verruimde blockgrootte betekent namelijk meer datastromen in het netwerk. En dat kan een probleem vormen voor sommige miners. Ze hebben last van de zogenoemde ‘Great Firewall of China’: de door de Chinese overheid afgeknepen internetverbinding met de rest van de wereld. Deze muur zorgt ervoor dat een deel van de miners soms langer moet wachten op informatie uit het netwerk en daarmee tijd en geld verliezen. Tot slot zijn de betrokkenen volgens Hearn huiverig om überhaupt dingen te veranderen, bang om investeerders af te schrikken.

Rek

Of het aanpassen van de blockgrootte nu onwil is of niet, volgens Hoepman ís de capaciteit van het netwerk ook lastig op te schalen. “Als je een block groter wil maken dan moet zich eigenlijk iedereen in het netwerk zich tegelijk aan die nieuwe regels houden, dat heeft behoorlijk wat voeten in de aarde. Het is verder de vraag hoeveel dat gaat oplossen. In de praktijk blijkt het nog best wel veel tijd te kosten om alle data op tijd (binnen die tien minuten – red.) bij de miners te krijgen. Met grote blokken gaat dat alleen nog maar langer duren.”

Dat lijkt misschien een beetje raar, want zijn we op internet niet gewend aan het moeiteloos downloaden van gigabytes aan data in een mum van tijd? Toch geeft Hoepman aan dat het decentrale netwerk van de bitcoin, waarin iedereen de stukjes data aan elkaar moet doorgeven, niet zo snel is als bijvoorbeeld het downloaden of streamen van een video.

Er zit nog wel wat rek in de capaciteit van de bitcoin, zegt Hoepman. “Een paar keer sneller kan het vast nog wel, maar als je écht veel transacties wilt gaan verwerken dan moet je gaan kijken hoe je die transacties sneller controleert en tot een consensus in het netwerk komt”, zegt Hoepman. “Dit systeem is op deze manier gewoon lastig te schalen naar de grootte van het wereldwijde betalingsverkeer.”

Maar volgens hem kan de technologie waarop de bitcoin rust nog wel op andere vlakken ingezet worden. Bijvoorbeeld voor het veilig opslaan van eigendomsrechten. In Honduras loopt bijvoorbeeld een pilot voor het opslaan van kadastergegevens met behulp van een blockchain. “Het is grappig om te zien dat nu de bitcoin over zijn hype heen is, er meteen nieuwe partijen op heel andere gebieden opstaan. Ook al vind ik het nog niet duidelijk of de technologie de oplossingen biedt voor dit soort problemen.”