Mijn nachtelijke avontuur

Een paar weken geleden werd ik gevraagd voor een radio-interview op een wel heel bijzonder tijdstip. Een unieke kans om slapeloos Nederland over mijn onderzoek te vertellen.

17 mei 2019

Het begon allemaal met een mailtje van een redacteur van Radio 1. Hij had een korte beschrijving gelezen over mijn onderzoek bij de aankondiging van de nieuwe Faces of Science. Een onhackbaar internet, daar wilde hij meer over weten. En niet alleen dat, deze drie regels over mijn werk hadden hem overtuigd dat dit interessant genoeg is om een item over te maken. Of ik langs wilde komen voor een radio-interview op dinsdag 7 mei van 2 tot 3 … ’s nachts.

Mijn eerste reactie; ‘Ja, super leuk! Wanneer krijg ik de kans om een uur lang over mijn onderzoek te vertellen op nationale radio?!’. Mijn tweede reactie: ‘2 tot 3 … ’s nachts’. Mijn eerste gedachte won het al gauw van alle andere, dus ik nam de uitnodiging van harte aan.

Mediatraining

Toen kwam de voorbereiding. Een verhaal van een uur vergt natuurlijk aardig wat voorbereiding. Ik gaf me op voor de mediatraining van de TU Delft. Daar werd ik getraind alsof er een ware Rutger van Castricum tegenover me stond. ‘Zo’n soort interview wordt het toch niet’, dacht ik bij mezelf. Maar de tips over het bedenken van een paar goede kernboodschappen waren zeer welkom.

Daarna had ik een aantal voorgesprekken met de redactie van Radio 1. Hierin overlegden we over een goede verhaallijn. Want het is nogal een kunst om het concept van een quantuminternet goed over te brengen. Bij de uitleg aan familieleden (zie mijn vorige blog) heb je nog wel de mogelijkheid om wat uit te lopen, maar op de radio ben je gebonden aan dat ene uur.

In de studio, rond twee uur ‘s nachts
Sophie Hermans voor NEMO Kennislink

Met alle voorbereiding achter de rug, kwam de avond zelf. Moest ik nou van te voren slapen of niet? Ik had in ieder geval de volgende ochtend vrij genomen. Ik besloot om toch maar een powernap te nemen en zette mijn wekker om 23:55. Ik had aan veel vrienden en familie laten weten dat ik op de radio zou komen. Iedereen vroeg; ‘Kan ik dit ook terug luisteren?’, behalve mijn vader. Die had ook al zijn wekker gezet.

Koffie

Na wat kopjes koffie gingen mijn vriend Daan en ik op weg naar Hilversum. ‘Laten we maar op tijd gaan, straks staat er file’. Veel te vroeg kwamen we aan op een verlaten Media Park (natuurlijk staat er geen file midden in de nacht!). Daar werden we hartelijk ontvangen door de nachtportier en kregen we nog een kopje koffie. Vervolgens werden we opgehaald door Mirthe de radiopresentatrice annex techniekverantwoordelijke annex regisseur en kregen we een rondleiding over de wederom verlaten afdeling van Radio 1.

Ik in de studio van Radio 1
Sophie Hermans voor NEMO Kennislink

Het uur interview vloog voorbij. Wat was dit ontzettend leuk! Misschien juist dankzij dit gekke tijdstip was het een heel fijn en relaxed gesprek. Mijn aangevraagde liedjes werden gespeeld (ik heb Taylor Swift op Radio 1 gekregen ☺), ik heb verteld over Schrödingers kat die zowel dood als levend is (ik hoop dat de dierenbescherming niet achter me aan komt, dit is een gedachte-experiment!) en heel Nederland uitgelegd waarom je een quantuminternet wilt. En dat alles van 2 tot 3 … ’s nachts.