Jordy Davelaar vertelt over zijn werkreizen

Als sterrenkundige bestudeer je niet alleen het heelal vanachter je computer, je bevindt jezelf ook regelmatig hoog in de lucht. Niet in een raket, maar in een vliegtuig. Want voor je onderzoek ga je vaak de hele wereld over, van Boston tot Bonn.

7 juni 2018

Op het moment van schrijven zit ik in een vliegtuig boven Italië. De Middellandse zee zie ik vanuit het raam. Ik ben onderweg naar een workshop over zwarte gaten. Soms vraag ik me wel eens af of ik vroeger wist dat ik dit later ging doen. De weg was lang, op het VWO had ik veel moeite met talen, maar uiteindelijk heb ik mijn droom waar kunnen maken; ik ben sterrenkundige. Ik kan hier een heel verhaal ophangen over wat ik binnen mijn onderzoek doe, en dat ga ik in de toekomst zeker een keer doen. Maar voor nu verwijs ik je door naar het gave filmpje dat FastFacts van mij heeft gemaakt. Vandaag wil ik het over iets anders hebben.

Italië vanuit de lucht, onderweg naar een workshop over zwarte gaten.
Jordy Davelaar voor NEMO Kennislink

Wereldreiziger

Als sterrenkundige reis je de halve wereld over, wetenschap is namelijk onwijs international. Onderzoek kent geen grenzen! In de twee jaar dat ik nu sterrenkundige ben, was ik al in Boston, New York, Moskou, Dolgoprudny, Berkeley, Bonn, Frankfurt, Bochum, Selva di Fasano, en last but not least; Lent (ja dat gat net naast Nijmegen). Voornamelijk voor conferenties, workshops en gewoon om samen te werken met wetenschappers van over de hele wereld.

Dat maakt de wetenschap mooi, het maakt niet uit waar je vandaan komt, wat je achtergrond is, je religie, je geaardheid, iedereen werkt samen, of in ieder geval, dat is hoe ik het nu ervaar.

Al met al moeten we ook blij zijn met hoe het onderwijs in Nederland is geregeld. Een bijzondere ontmoeting tijdens een van mijn reizen die ik momenteel het meest koester is een Uber-ritje in California. Mijn idee was om vanuit Berkeley een Uber-taxi te nemen naar San Francisco. Het was immers weekend, en als ik er dan toch was, moest ik zeker even een kijkje nemen in deze bijzondere stad.

Het mooie van Uber is dat je bij een local in de auto komt die het vaak leuk vindt om een goed gesprek te voeren (ook al moet ik toegeven dat dit in Rusland onmogelijk was, aangezien de Uberchauffeurs daar absoluut niet meer dan drie woorden Engels spraken), en ik had deze keer geluk. In de auto viel al snel de vraag wat mij in Berkeley bracht, “I am an astrophycisist!”, de man werd stil en begon na een korte stilte weer te praten.

Ik op reis in San Francisco, tijdens een congres — Ik op reis in San Francisco, waar ik voor twee weken op bezoek was bij de University of California, Berkeley.
Jordy Davelaar voor NEMO Kennislink

Droom

Als klein jongetje was zijn droom om ooit sterrenkundige te worden. Dezelfde droom die ik al jaren koester en nu ook daadwerkelijk waar is. Maar gezien zijn afkomst en de arme buurt waarin hij opgroeide was het voor hem onmogelijk om naar een goede school te gaan die hem voorbereidde op een goede universiteit. Zijn ouders moesten hem helaas teleurstellen, hij kon zijn droom niet waarmaken. In zijn optiek was het Amerikaanse model verrot, als je ouders geen geld hebben en je niet goed bent in een sport is het binnenkomen op een grote universiteit zo goed als onmogelijk.

Je kans om te slagen in het Amerikaanse systeem hangt dus sterk af van je afkomst. Dit gesprek liet me nadenken over het leven in Nederland. Ook al klaagde ik op school vaak dat ik het geen hol aan vond, uiteindelijk was ons onderwijs goed,. Het maakte niet uit op welke school je terecht kwam, en met je VWO papiertje op zak had je de universiteiten zelf voor het uitkiezen.

Moskou

Een tweede reis die veel indruk op mij heeft gemaakt is mijn reis naar Dolgoprudny, een klein stadje onder de rook van Moskou. In dit stadje is het MIPT gevestigd, kort door de bocht het MIT van Rusland. Het onderzoek daar was zo ongelofelijk goed, als theoreticus heb ik mijn hart op kunnen halen. Binnen het Russische onderwijs is meer aandacht voor het theoretische aspect van de natuurkunde, en dat merk je aan hun werk. Het bestaat vaak uit lange formules die ingewikkelde problemen oplossen.

Maar als je dan kijkt naar de faciliteiten waar ze in leven… Studenten leven op de campus in dorms. Daar delen ze vaak een kamer met twee tot vier studenten en een stel kakkerlakken. Het is oud, slecht onderhouden, er zijn twee douches per gang (een voor de jongens en een voor de meiden), en het internet werkt sporadisch.

Wat mij dit toch wel geleerd heeft: als scholier en student in Nederland mogen we niet klagen… En ik kijk er naar uit waar mijn leven als wetenschapper mij nog meer gaat brengen.

Reageer