Meer mens door je studie

Terwijl ik in de zomerweken die volgen een verwoede poging doe om één van de artikelen van mijn proefschrift eindelijk af te ronden, worstelden talloze studenten met de laatste loodjes van hun bachelor- en masterscripties. Ergens halverwege juli lig ik ‘s avonds thuis op de bank een beetje doelloos te scrollen op mijn telefoon, en kom ik op LinkedIn terecht. Waar ik normaal niet langer dan een minuut of twee rondzwerf op dat platform, trekt nu iets mijn aandacht. Mijn hele timeline staat vol met berichtjes van afgestudeerde studenten. Prachtig! Toch?

Cijfers en stages

De berichtjes beginnen allemaal op ongeveer dezelfde wijze: “Met trots kan ik mededelen dat…..” Gevolgd door een opsomming van het cijfer dat voor de eindscriptie, het eindcijfer voor de opleiding, de vereniging waar hij of zij in het bestuur heeft gezeten, de twee tot soms wel drie stages die zijn gelopen, en het honoursprogramma dat is gevolgd. Ik was onder de indruk van alle prestaties.

Die talloze berichtjes zetten me aan het denken. Wat vertellen die studenten mij hier nu eigenlijk? De opsomming van al deze activiteiten zijn voornamelijk een overzicht van de output van de studie die ze hebben gevolgd. Maar, wat betekende de studie voor hen? Wat voor mensen zijn ze daardoor geworden?

Dat lees ik slechts in één berichtje. Deze student schrijft dat hij naast zijn studie langdurig als vrijwilliger werkte bij een zorginstelling. Hij beschrijft hoe belangrijk die ervaring voor hem was in zijn vorming als mens. Hij voegt daar wel aan toe dat dat iets heel anders was geweest dan zijn studie.

Persoonlijke ontwikkeling

Ik vind het prachtig dat deze student aandacht geeft aan de persoonlijke ontwikkeling die hij doormaakte, maar ook schrijnend om te zien dat die maatschappelijke betrokkenheid voor hem juist iets heel ‘anders’ was dan wat hij tijdens zijn studie deed of leerde. Waarom is die persoonlijke vorming niet ook een belangrijk resultaat van zijn studietijd?

De outcome van een studie aan de universiteit, de vraag wat voor mens ben ik hier nu door geworden, lijkt in ieder geval op LinkedIn dus niet echt aan de orde. Dat vind ik zorgelijk. De universiteit zou bij uitstek ook een plek moeten zijn waar naast het verwerven van kennis en vaardigheden, ook aandacht moeten zijn voor het mens-worden. Een plek waar je reflecteert op het effect van die studie op jezelf, en eventueel de waarde daarvan voor anderen.

Ben jij een studiekiezer? Probeer dan bij open dagen van universiteiten niet alleen te verdwalen in de presentaties met mooie cijfers over rankings en baankansen, maar vraag de docenten en studenten bij voorlichtingen dan ook of en hoe er aandacht wordt gegeven aan persoonlijke vorming en persoonlijke ontwikkeling binnen de opleiding. Om naast inhoudelijke vakkennis te mogen nadenken over wat voor mens je zou willen zijn is een belangrijk onderdeel van jouw reis door de wetenschap!