Mag ik je tieten zien?

We zouden bijna vergeten dat seks over het algemeen heel leuk is, ook als dat online gebeurt, bijvoorbeeld door het maken en versturen van seksueel getint materiaal. Sexting haalt vooral het nieuws als het mis gaat: als sexy foto’s of filmpjes onder dwang worden gemaakt, worden gestolen, zonder toestemming worden verspreid, en/of worden ingezet om iemand te chanteren. De reactie op dit soort zaken is vaak: maak dan ook niet van die foto’s of filmpjes! Slachtoffers worden ‘dom’ en ‘naïef’ genoemd, en meiden krijgen daarnaast vaak nog te horen dat ze een ‘slet’ of een ‘hoer’ zijn. Victim-blaming en slut-shaming spelen een schokkend grote rol in het debat over online seksueel geweld.

Vlogger Laura Ponticorvo vertelt in aflevering drie van ‘Mag ik je tieten zien?’ wat sextortion (afpersing door sexfilmpjes) met je kan doen.

Zo vertelt Tyanny in de eerste aflevering dat ze zo enorm gepest werd na de verspreiding van haar naaktfoto’s, dat ze besloot van een 32 verdiepingen hoge flat te springen, waarbij ze twee geklapte longen, een gebroken ruggenwervel en been, en een verbrijzelde arm opliep. In aflevering twee speelt Melissa Pach een hoofdrol, van wie stiekem seksfilmpjes gemaakt en verspreid werden. Door de negatieve reacties durfde zij niet meer naar buiten en ontwikkelde ze een eetstoornis.

Een aantal zaken blijft nog wat onderbelicht in de documentaire. Zo wordt het stereotype van meiden/vrouwen als slachtoffer en jongens/mannen als pleger van seksueel geweld nog te weinig bevraagd. Mannelijke slachtoffers en vrouwelijke plegers blijven op de achtergrond, hoewel het verhaal van Niek in aflevering twee hier een uitzondering op is. Zijn casus maakt ook duidelijk dat vooral een bepaalde groep jongens wordt uitgekozen als slachtoffer, namelijk jongens die niet voldoen aan het hedendaagse macho, heteroseksuele mannelijkheidsideaal. Hierop wordt echter niet gereflecteerd. En zo biedt elk project weer aanknopingspunten voor een vervolg; wie weet…