Naar de content
Faces of Science
Faces of Science

Legaal flirten

screenshot LegalFling

Op Valentijnsdag wordt er heel wat afgeflirt. Sinds kort kun je ook ‘legaal’ flirten met apps en zo seksafspraken regelen. Maar werkt dit wel en kun je hiermee ook seksueel geweld voorkomen? Marijke sprak met twee sociologiestudenten, Javier Koole en Iris Kingma, over de app LegalFling.

14 februari 2018

‘Ping’, op je telefoon plopt een flirtverzoek op, of je seks wilt met je Valentijn. Als je ‘ja’ invult,kun je vervolgens via een app aangeven of condooms uit den boze zijn, of juist niet, of er filmpjes en foto’s gemaakt en verspreid mogen worden of dat je daar faliekant tegen bent. En of er tussen de lakens vieze woordjes gefluisterd mogen worden. Een swipe naar links of rechts en een bindende seksafspraak is gemaakt. Het zou een hashtag als #metoo overbodig moeten maken.

Dat is tenminste de bedoeling van de makers van dit soort apps. Maar Marijke en twee sociologiestudenten, Javier Koole en Iris Kingma, zetten hun vraagtekens bij de effectiviteit van dit soort virtuele seksafspraken.

Zittend, vlnr: Javier, Iris en Marijke tijdens de bijeenkomst over seksueel geweld waar ze elkaar ontmoetten.

 Floris van Bremen/Social Cement

Boeteclausule

Marijke: “Dankzij mijn onderzoek weet ik dat sociale media een grote rol spelen in het liefdes- en seksleven van jongeren. Zo ben ik op dit moment een artikel aan het schrijven over hoe jongeren allerlei apps gebruiken om vorm te geven aan romantische relaties. Er zijn zelfs jongeren die samen met hun partner een profiel hebben op Twitter of Facebook!”

Javier: “Ken je de nieuwe app LegalFling? Daarmee kunnen mensen ‘seksafspraken’ vastleggen in een bindend contract. Je legt je ‘do’s en don’t’s’ vast rond activiteiten variërend van dirty talk tot BDSM. Vervolgens stuur je een ‘consent berichtje’ naar je partner(s). Hierdoor zou het kristalhelder zijn wat wel en niet mag. Mocht een van de partners de afspraken niet nakomen, dan kan de ander meteen via de app een boeteclausule sturen. Hierdoor zullen mensen ‘wel twee keer nadenken voordat ze de regels overtreden,’ denken de makers.”

Screenshot van website legalfling.io

 screenshot LegalFling

Seksueel geweld verbloemen

Javier: “Volgens ontwikkelaar Arnold Daniëls is de app bedoeld voor diegene die achteraf sterk wil staan als er iets gebeurt dat niet door de beugel kan. Dit klinkt mooi en aardig, maar er zitten nogal wat problematische kanten aan. Zo is seksuele toestemming geen eenmalige gebeurtenis. In tegendeel: het moet steeds opnieuw gegeven worden en kan elk moment veranderen.

Het is een doorlopend gesprek, waarin je steeds afstemt waar je zin in hebt. Het lijkt me vrij lastig of zelfs onmogelijk om tijdens de seks steeds de app erbij te pakken en dan even naar links te swipen. Daarnaast kan de app gebruikt worden om seksueel geweld te verbloemen, doordat plegers kunnen zeggen: je hebt toch consent gegeven?”

Dubbele moraal

Iris: “Verder is de app geen oplossing voor het aanpakken van de onderliggende problemen die seksueel geweld mogelijk maken en legitimeren, zoals de dubbele seksuele moraal die van mannen vraagt veel seks te hebben, te ‘scoren,’ en vrouwen juist straft voor seksuele assertiviteit middels slutshaming. De druk op mannen om te ‘scoren’, om niet te veel pandapunten (hoe lang je geen seks hebt gehad) te sparen, kan leiden tot opdringerig gedrag.

Vrouwen krijgen de boodschap dat ze kuis moeten zijn en vooral mee moeten gaan met wat de man van ze vraagt. Hun plezier in seks verschuift naar de achtergrond. Dit resulteert in een (heteroseksueel) stereotype van vrouwen als ‘passief’, wachtend om ‘veroverd’ of zelfs ‘overmeesterd’ te worden door een man. Tegelijkertijd krijgen seksueel assertieve vrouwen te horen dat ze ‘erom vragen’ verkracht te worden, zoals Jort Kelder laatst zei in zijn radioprogramma. Dat soort uitspraken werkt victim blaming in de hand. LegalFling zou moeten helpen om seksuele wensen en grenzen aan te geven, maar we kunnen ons afvragen hoe nuttig dat is als ondertussen deze onderliggende problemen niet worden aangepakt.”

In gesprek

Javier: “Dus om seksueel geweld te voorkomen, is het eigenlijk zinvoller om culturele normen en stereotypen aan de kaak te stellen, zoals in de methode Ik ben van mij! gebeurt. Deze methode biedt jongeren handvatten om te communiceren over seksualiteit. Stereotypering en de dubbele seksuele moraal vormen één van de drie centrale pijlers. Alleen door met elkaar in gesprek te gaan, kunnen we culturele normen en stereotypen doorbreken.”

Iris: “Maar hoe brengen we dat gesprek op gang?” 



Marijke: “Volgens mij zijn we daar zojuist mee begonnen…”

Javier Koole en Iris Kingma zijn de co-auteurs van dit artikel

ReactiesReageer
Serie: Valentijn en wetenschap
Huidige publicatie