Lavendelstruiken of deeltjesversnellers?

Misschien had ik verhuizen bij mijn hobby’s moeten vermelden. Ik ben inmiddels al negen keer van woning gewisseld en de volgende keer zit eraan te komen. Deze is alleen wel een beetje bijzonderder, komend jaar ga ik namelijk in het Franse dorpje Prévessin wonen.

22 september 2015

Ik zie jullie wenkbrauwen al fronzen. Waarom daar? Hoe kan je daar nou weer aan je promotie werken? Ben je soms gestopt en ga je nu op het Franse platteland lavendelstruiken verbouwen? Nou, niets van dat alles. Prévessin ligt namelijk precies in de ring van de LHC. Een ideale plek om te wonen dus als promovendus in de deeltjesfysica.

Lavendelvelden in Frankrijk.
Wikimedia Commons via CC BY-SA 3.0

Verhuizen
Er komen wel wat meer zaken bij kijken als je naar een ander land verhuist. Normaal kijk je je ouders lief aan om een paar keer op en neer te rijden om je spulletjes even over te brengen. Maar dat “even” op en neer rijden zit er niet in als je bijna 1000 km verderop gaat wonen. Nu moet je extra koffers kopen, extra bagageruimte in het vliegtuig huren en een taxi regelen die je naar je nieuwe kamer brengt. Alles wat niet in de koffer past, kan niet mee en blijft dus in Nederland. Maar dat is nog niet alles. Belastingen, verzekeringen, telefoonabonnement, alles moet omgezet worden. Ik moest zelfs naar de huisarts om een “bewijs van gezondheid” op te halen.

Deeltjesfysicus
Als ik heel en veilig aangekomen ben, kan ik wel weer gelijk aan de slag. Eigenlijk veranderd er qua werk niet zo veel. Overal ter wereld kun je deeltjesfysicus zijn. Het enige dat je nodig hebt, is een snelle internetverbinding om al je bestanden van de server te trekken. Of je gaat echt aan het apparaat zelf schroeven, maar met mijn twee linkerhanden is dat niet het beste idee.

De kerk en het gemeentehuis van Prévessin.
Wikimedia Commons, Dr. Bernd Gross via CC0

Boulangerie
Wat er natuurlijk wel verandert is de omgeving. In Nederland zit ik in Nijmegen en Amsterdam met mensen van een aantal verschillende disciplines binnen de deeltjesfysica. De ene vult een vat met xenon en gaat zo op zoek naar donkere materie, de andere hangt een detector in de Middelandse Zee om neutrino’s te vinden en een derde gebruikt zijn brein om onbeantwoorde vragen over de zwaartekracht op te lossen.

Bij het CERN is dat heel anders. Vrijwel iedereen werkt er aan een van de experimenten van de LHC, de deeltjesversneller die protonen onder het Franse en Zwitserse platteland doorschiet. Dat maakt de conversaties tijdens de lunch toch anders. Nog anders zal het dagelijkse leven worden. Fietsen wordt een levensgevaarlijke aangelegenheid en een brood haal ik voortaan bij de plaatselijke boulangerie.

Boeren
Al met al heb ik heel veel zin om te vertrekken. Uiteraard laat ik hier vrienden, familie en misschien wel het ergste, mijn liefste vriendin achter, maar daar krijg ik vast ook weer veel voor terug. Als ik terugkom ben ik een ervaring rijker of een illusie armer. En als het me toch niet bevalt, kan ik altijd nog lavendel gaan zaaien.

Reageer