Op zaterdag 29 juni 2019 overleed onze hoofdredacteur Sanne Deurloo, nadat kanker zodanig was uitgezaaid dat de medici het hoofd moesten buigen. Ze werd 51 jaar.
Sanne Deurloo had een grote bewondering en waardering voor de wetenschap. De wetenschap die zo kundig vaststelde ‘dat er iets niet helemaal goed was’ bij het algemene bevolkingsonderzoek, maar die uiteindelijk met lege handen stond na twee jaar verschillende medische wegen bewandeld te hebben.
Terwijl ze ernstig ziek was stuurde ze enkele dagen geleden opeens een vraag rond die haar bezighield: als ineens alle bladgroen weg zou zijn, hoe lang kunnen ‘we’ dan nog ademen? De vraag was haar gesteld door een negenjarig meisje, en ze wilde het antwoord daarop niet schuldig blijven. Het antwoord dat uiteindelijk uit het netwerk kwam was ‘waarschijnlijk enkele dagen’. Met de nodige mitsen en maren, want zo gaat dat met de wetenschap. Wat we toen niet wisten is dat Sanne zelf niet veel meer tijd resteerde dan een paar dagen.
De anekdote tekent haar. Haar oprechte belangstelling en weetgierigheid, en de wens anderen daarbij te helpen. Als hoofdredacteur van NEMO Kennislink kon haar nieuwsgierigheid zich ongegeneerd uitstrekken naar alle vakgebieden. Met de redacteuren zocht ze naar verhalen, invalshoeken en ‘haakjes’. Ze had een grote parate kennis en een enorm netwerk in de wetenschap en de wetenschapscommunicatie. Haar grote kracht lag in het formuleren van vragen. Wat willen ‘we’ nu eigenlijk weten, waarop moet dit artikel antwoord geven? Waarom vinden ‘we’ dit interessant? Ze deinsde er niet voor terug ook de lastige vragen te stellen. Want ze wilde het antwoord zélf ook echt graag weten. Haar ziekte was voor haar tot op zekere hoogte óók uit wetenschapsjournalistiek oogpunt interessant en leverde haar nieuwe inzichten. Eén van haar laatste wensen is dat we daar op NEMO Kennislink verslag van zullen doen.
Hoofdredacteur Sanne Deurloo was ook gastvrouw en moderator tijdens NEMO Kennislink Live.
Suzanne BlanchardDoor deze benadering en door haar warme persoonlijkheid werd ze een geliefde collega binnen NEMO, waar ze exact 12,5 jaar geleden in dienst kwam als manager voor de tentoonstellingen. Haar echte roeping vond ze toen ze in februari 2012 hoofdredacteur werd bij de website NEMO Kennislink.
Ze wilde met NEMO Kennislink de wetenschap toegankelijk maken voor iedereen die méér wil weten. Betrouwbare wetenschapsjournalistiek die de zaken goed uitlegt, zonder te versimpelen. De uitspraak van Einstein was haar mantra: maak het zo eenvoudig als mogelijk is, maar niet eenvoudiger. Niet alleen omdat kennis leuk is, maar ook omdat het je helpt jezelf en de wereld om je heen beter te snappen. Zodat je er beter de weg in kunt vinden en je betere beslissingen kunt maken. Uiteindelijk diende het verspreiden van kennis voor haar een emancipatoir doel. Maar waarschijnlijk zou ze dat zelf beter geformuleerd hebben.
Ze stelde ook een aantal vragenboeken samen met haar redactie (‘Waarom worden mannen kaal?’, ‘Waarom drinken we zoveel koffie?’, ‘Waarom willen we alles weten?’). Met haar levendige presentatie, rake woorden en markante stem was ze een welkome gast op de radio (Hoe?Zo!-Radio en recent bij Radio 4). Ze was dagvoorzitter, moderator en gaf enkele gastcolleges.
Ze is geliefd onder wetenschapsjournalisten en wetenschapscommunicatoren en ze werd voorzitter van de VWN (Vereniging voor Wetenschapsjournalistiek en –communicatie Nederland) tot haar ziekte haar daarvoor de energie ontnam. Ze inspireerde, stimuleerde en begeleidde tientallen beginnende wetenschapsjournalisten en stagiaires.
Sanne geloofde erin dat overledenen voortleven in de gedachten van hen die voortleven. Met haar overlijden is haar unieke verzameling gedachten en herinneringen verdwenen. Dat is verdrietig en angstaanjagend. Maar in honderden, misschien duizenden hoofden in Nederland bewaren mensen warme herinneringen aan momenten met haar. Op die manier zal Sanne Deurloo nog tientallen jaren bij ons zijn.
