Iemand de Zwarte Piet toespelen

Als je links, haast Marxistisch wordt opgevoed, je vervolgens filosoof wordt – in Nederland een links beroep – en ook nog eens onderzoek doet naar linkse denkers, dan is het duidelijk: ik ben links. Of zoals ik het liever zeg, ontzettend links. Want ik ben niet alleen voor het afschaffen van Zwarte Piet, maar van het Sinterklaasfeest als geheel.

Be-hoor-lijk racistisch
Toch wil ik dit standpunt niet verdedigen in deze blog. Het is namelijk helemaal niet mijn stijl om op die manier met de actualiteit bezig te zijn. Liever wil ik het hebben over een grote misvatting van de mensen die het bestaan van Zwarte Piet verdedigen. De verdedigers beroepen zich erop dat het Sinterklaasfeest een traditie is en dat Zwarte Piet daar nou eenmaal bij hoort. Behalve dat dit dan een be-hoor-lijk racistische traditie is, begrijpen zij verkeerd wat het begrip traditie inhoudt.

Traditie
Traditie, zoals wij het gebruiken, is een christelijk begrip. Het stond, in ieder geval in de katholieke traditie, voor datgene wat telkens werd doorgegeven en waar elke volgende generatie op verder dacht. Traditie houdt niet in dat alles hetzelfde blijft, maar juist dat een en hetzelfde telkens op een andere wijze weer in het leven geroepen wordt. Neem een voetbalclub. Je kunt zeggen dat een bepaalde club een sterke voetbaltraditie heeft. Toch is de feitelijke club telkens anders. Andere coach, andere spelers. We blijven het dezelfde club noemen, terwijl alleen de naam en het feit dat het een voetbalclub is hetzelfde blijft.

Conservatieve angst
Dit geldt ook voor feestdagen. Kerstmis blijft kerstmis, terwijl er niets van de christelijke oorsprong over is. Hetzelfde geldt voor Pasen. Het zijn tradities omdat, ondanks dat alles volledig verandert, de betekenis blijft. Sinterklaas draait om goed voor kinderen zijn, niet om alle symbolen te handhaven. Zwarte Piet is dus geen traditie, maar gewoon een conservatieve angst voor verandering.

In mijn volgende blog zal ik het hebben over privacy en wat dat precies inhoudt.