Hoe?Zo! dansen wetenschappers op het podium

Gillen en klappen

Nadat de kinderen nóg harder gillen en klappen voor Boy die een vlam op zijn hand laat ontbranden, rent hij door het publiek om drie brandende onderzoeksvragen van kinderen te verzamelen. Hij klimt over stoelen, leuningen en her en der een meester of juf heen: Hoe zo kunnen wij onze gewrichten eigenlijk zo goed bewegen? Hoe zo hebben we seizoenen? En hoe zo zijn wit en zwart geen kleuren? De klok begint te tikken: wij, de promovendi op het podium, krijgen tien minuten om deze vragen te beantwoorden. Uiteraard trekken we daar allerlei kleurige rekwisieten voor uit de kast zoals kleurige badeendjes, een opblaasglobe én glitter!

De laatste vraag van de ronde Hoe zo doe je je ogen dicht als je niest? beantwoorden Ilona en ik met een touw, hamer en glitters. Eerst pakken we een hamer uit de kast, en tikken we op de knie van een andere promovendus. Immers; niezen is een reflex, net als dat je been omhoog gaat als je op je knie klopt. Vervolgens trekken we een rol touw uit de kast. Touw is namelijk een prima metafoor voor zenuwbanen die geactiveerd worden tijdens een reflex. En als laatste de glitters. Daarvan blazen we een handvol in het gezicht van ons slachtoffer, en wat blijkt: ze niest mét haar ogen dicht! Tijdens het niezen worden de zenuwbanen van de ogen geactiveerd, omdat die zo dicht bij de zenuwbanen van een niesreflex liggen.

De kinderen vinden het prachtig, want het hele podium ligt vol met glitters! En ze willen zelf ook een glitter-proefkonijn zijn! Het is een leuke einde van een ronde vol met slimme vragen. Ik ben aan de ene kant blij dat het erop zit, want de zenuwen gierden door mijn lijf vlak voordat we startten. Je staat als promovendus niet elke dag voor een zaal met zoveel kinderen! Aan de andere kant is het jammer, want het is ontzettend kicken om op het podium te staan.

Dansje op het podium

De kinderen bepalen samen met Boy of de vragen goed beantwoord zijn. Zo niet, dan moeten wij een dansje doen op het podium. Stiekem eindigt de show uiteraard altijd in een dansje, maar dat vinden alle promovendi helemaal niet erg. Flexibel in de koppies én in de heupen, wie had dat gedacht?! Applaus!