Hoe we de stad nog meer laten bloeien

“Huh? Waarom staat de slaapkamer vol met water?” Het was midden in de nacht, een jaar of zeven geleden en een nacht die ik nooit meer vergeet. Ik was in diepe slaap, maar schrok in één keer wakker door deze woorden van mijn vrouw. Ik zette een been uit het bed en stond tot aan mijn enkels in het water. Onze benedenverdieping, we sliepen in het souterrain, stond blank. Het eerste wat we voelden was paniek. Waren onze jonge kinderen oké (ja dat waren ze in hun hoogslapers) en direct daarna gingen we hozen, want je wilt toch wat doen. Maar het hielp helemaal niets. Er was te veel water.

Later bleek dat het die nacht zo hard had geregend, dat de straten blank stonden en riolen overliepen. Er viel in een uurtje zoveel regen als normaal in een week. Water zoekt de weg van de minste weerstand en wij waren het laagste punt van de straat blijkbaar. Dat is de harde en kille realiteit, maar wat mij vooral bij is gebleven waren die eerste minuten waarbij je niet kan bevatten dat je huis onder water staat en niet weet of het goed gaat met de kinderen.

Het is iets wat in de toekomst waarschijnlijk meer mensen in Nederland zal overkomen. Onze steden zijn al dichtbebouwd, waar het water maar lastig weg kan. En het klimaat verandert, waardoor de kans op langdurige droogte, oplopende temperaturen in de stad en zogeheten popcornbuien toeneemt. Die laatste zijn er tijdens warme periodes ineens en lopen helemaal leeg op één plek. Hoe voorkomen we dat huizen blank komen te staan? Of hoe beperken we de schade zoveel mogelijk als het toch gebeurt?

Stad als spons

Een mooi voorbeeld hiervan is dat je een stad als een soort spons wilt bouwen, waar wetenschappers van de TU Delft nu al aan werken. Waarbij de straten flinke buien opslurpen als een spons en het vocht bewaren voor tijden van droogte wanneer er juist weer een tekort is.

Dit soort onderwerpen komen aan bod in ons nieuwe thema Stad in bloei. Maar we kijken ook breder. In dit nieuwe thema onderzoeken we de bebouwde omgeving van de toekomst en komen onder meer groen, technologie en beton allemaal samen.

Daar is wel iets geks mee aan de hand. Wanneer we naar een stad kijken, lijkt het vaak een strijd te zijn tussen groen en stenen. Als ik uit mijn raam in mijn Rotterdamse wijk kijk dan zie ik het volgende: de straat met bomen en een bloemperkje waar een hekje omheen staat en tegels die uit de straat zijn gewipt en plaatsmaakten voor een strookje groen. Waar steen stopt, begint de natuur. Kan dat niet anders? Door tech, stenen en natuur samen te laten gaan?

Gelukkig van bomen

Daarnaast gaat het nieuwe thema in op hoe belangrijk groen is voor ons welzijn. Worden we nou echt gelukkiger van bomen, planten en gras om ons heen? Hoe weet je dat? Hoe zorgen we ervoor dat er veel verschillende diersoorten in een stad leven en helpt techniek daarbij?

Al met al staat NEMO Kennislink de komende maanden zo in het teken van de groene stad van de toekomst. We doen dit uiteraard op de constructief journalistieke manier, die je van ons gewend bent. Met oog voor wat er nu nog niet goed gaat en vooral wat er nog beter kan.