Dit waren een paar van de vragen die kinderen mij stelden tijdens de Klokhuis vragendag bij NEMO in Amsterdam. Ik was één van de vijftig wetenschappers die antwoord probeerde te geven op alle vragen die kinderen hebben.
Gelukkig had ik al een aantal vragen doorgestuurd gekregen zodat ik me een beetje heb kunnen voorbereiden. Met een paar gekleurde stofjes en oplossingen, een molecuulbouwdoos, magnetische balletjes, een uv-lamp en een bananenschil onder m’n arm ging ik op pad naar NEMO. Na alles klaar gezet te hebben, kon de vragendag beginnen en kwamen de eerste vijftig kinderen met broertjes, zusjes en ouders de zaal in.
Fascinerend
Wat fascinerend was om te zien, is dat kinderen eigenlijk veel onderzoekender en nieuwsgieriger zijn dan volwassenen. Allerlei dingen die wij volwassenen als vanzelfsprekend beschouwen, worden door kinderen bevraagd en onderzocht. Waarom brandt water eigenlijk niet? Hoe komt een vlam aan zijn blauwe kleur? Waarom wordt cement hard en modder niet? Waarom hebben nieuwe windmolens drie wieken? Waarom wordt het ene papier na verloop van tijd geel en het andere niet?
Bananenschillen
De leukste vraag was misschien wel: Na hoeveel tijd is een bananenschil het gladst? Bananenschillen zijn natuurlijk de klassieke film-manier om uit te glijden. De gladheid van de schil was echter nooit onderzocht door de serieuze wetenschap. Tot een paar jaar geleden. Een Japans team ging de frictie coëfficiënt meten onder een bananenschil. De frictie bleek zes keer verkleind te zijn onder een bananenschil, bijna net zo glad als ski’s op sneeuw. De bananenschil was het gladst als het aan de binnenkant erg vochtig is. Wil je iemand laten uitglijden over een banaan, gebruik dan dus een verse schil in plaats van een uitgedroogde.