Heeft het water dat vrijkomt bij verbranding invloed op de zeespiegel?

Het effect is echter verwaarloosbaar. We stoten wereldwijd jaarlijks een kleine 40 miljard ton CO₂ uit. Als daarbij ook 40 miljard ton water zou vrijkomen (in werkelijkheid is het minder en afhankelijk van de brandstof die je aan het verstoken bent, zie kader onderaan) zou dat uitkomen op 40.000 miljard liter water per jaar. Dat is 40 miljard kubieke meter.

Het totale oppervlak van de zeeën en oceanen bedraagt (afgerond) 0,4 miljard vierkante kilometer. Uiteindelijk kan al het uitgestoten water – als dat allemaal in vloeibare vorm in zee terecht komt – een zeespiegelstijging veroorzaken nog geen 0,1 millimeter per jaar. Dat is te overzien.

Damp

En als het water als damp in de atmosfeer belandt? Neemt de temperatuur dan niet toe, waardoor de zeespiegel toch verder stijgt? Geen rare gedachte, want waterdamp is een broeikasgas dat zelfs iets sterker is dan CO₂.

De hoeveelheid water in de lucht wordt echter niet bepaald door de aanvoer van meer of minder waterdamp, maar door de temperatuur. Die bepaalt hoeveel water de lucht kan bevatten. Als die hoeveelheid overschreden wordt, zal het overschot aan waterdamp gemiddeld binnen een week gecondenseerd en omlaag geregend zijn. (Ter vergelijking: een CO₂-molecuul verblijft gemiddeld honderd jaar in de atmosfeer.)

De uitstoot van water door verbranding heeft dus geen invloed op de hoeveelheid waterdamp in de lucht, maar de opwarming van de atmosfeer heeft dat wel. Bij een stijgende temperatuur kan de lucht meer water bevatten, waardoor de temperatuur weer verder stijgt, en er dus nóg meer water in de lucht past – en zo verder… Dit heet een ‘positieve feedback’: een zichzelf versterkend effect.