Haat- en liefdeverhouding met beta-vakken

In de bovenbouw moesten wij een richting kiezen. Ik was nooit zo goed in dingen uit mijn hoofd leren dus dacht ik dat natuur en gezondheid wel wat voor mij was. Daarnaast had ik geen idee van wat ik later wilde worden en met dit profiel kon ik nog alle kanten op.

Verveeld

6 jaar VWO duurde te lang voor mij, denk ik. Ik was toe aan een nieuwe omgeving en nieuwe inspiratie. Van negen tot vijf in de schoolbanken zitten en luisteren: pfoeee. Thuis huiswerk maken en leren voor de tussentoetsen verveelde mij op een gegeven moment. Vaak als ik thuis kwam hielp ik mijn ouders een paar uurtjes mee in de zaak en in de weekenden sprak ik af met mijn vriendinnen. En tussendoor maakte ik wat huiswerk. Gelukkig hoefde ik de beta-vakken vaak maar te snappen en niet alleen maar theorie uit mijn hoofd te stampen, dus sloeg ik veel huiswerk ook stiekem over. Dit ging goed tot ik in mijn 5e jaar VWO mijn motivatie verloor en mijn punten daalden.

Eind 5e klas kreeg ik te horen dat mijn examenpunten net op het randje lagen, of ik moest heel hard gaan werken in de 6e klas (minstens negens halen voor alle vakken) of de 5e klas overnieuw doen. Beide keuzes waren geen optie omdat ik niet gemotiveerd was om zo hard te werken of de 5e klas te doubleren. De oplossing: ik vond een speciale middelbare school waar zij VWO 2-in-1 jaar aanboden. Daardoor kon ik het 5e en 6e jaar samen in één jaar doen. Een andere omgeving en een ander schoolsysteem gaf mij weer motivatie om mijn middelbare school netjes af te ronden.

Ondertussen moest ik een studierichting kiezen. Ondanks dat ik niet enorm sterk was in mijn beta-vakken, merkte ik toch dat ik meer affiniteit had met deze vakken. Aangezien ik van jongs af aan al erg van creatieve dingen hield en techniek mijn favoriete vak was, besloot ik al snel dat ik naar de Technische Universiteit (TU) wilde. Ik moet er wel bij vertellen dat mijn decaan mij destijds afraadde om naar een TU te gaan, omdat ik niet hele hoge punten had voor de beta-vakken. Maar goed, wat moest ik dan kiezen? Geen idee, dus ging ik toch maar naar de open dagen van de TU.

Biomedische Technologie

Pfoe, die open dagen, daar werd ik niet heel veel wijzer van. Het leek mij altijd wel leuk om iets medisch te doen of een eigen onderneming starten. Een technische en medische opleiding aan de TU was Biomedische Technologie (BMT), maar dat klonk zo moeilijk dat ik dacht dat het te moeilijk voor mij zou zijn. Dus liet ik mijn interesse voor het ‘medische’ vakgebied maar vallen en begon ik aan technische bedrijfskunde zodat ik later een eigen onderneming kon starten. Het leek mij ook iets makkelijker dan BMT. Binnen een half jaar kwam ik er achter dat ik deze studie te theoretisch vond en ik miste de beta-vakken.

Sterk

Ik had tijdens mijn middelbare schooltijd nooit gedacht dat ik na mijn masteropleiding twee promotieplekken aangeboden zou krijgen, in Australië (waar ik stage heb gelopen) en in Nederland aan de TU/e. Als ik nu op terug kijk is het best wel grappig dat ik nu goed ben geworden in iets waar ik vroeger niet zo sterk in was.

Voor mij was het heel erg belangrijk om mijn motivatie te vinden. Daarnaast is het echt niet erg om te beginnen aan een studie waarbij je ontdekt dat het niet bij je past. Hierdoor weet je alleen maar beter wat je dan wel leuk vindt. Zeg vooral niet tegen jezelf dat je het niet kan omdat het te moeilijk lijkt. Kijk vooral naar wat je leuk lijkt en haal motivatie uit je studie. Blijf jezelf uitdagen, want je zult er van versteld staan wat je allemaal wél kunt! En als ik dat kan, kun jij het ook!