Naar de content
Faces of Science
Faces of Science

FOMO is de beste graadmeter voor je studiekeus

Hoe FOMO zorgde voor mijn keuze voor klassieke talen

Leanne Jansen voor NEMO Kennislink

Een goede manier om na te gaan wat je ambities waren als kind, is het doornemen van vriendenboekjes van vroeger. Een standaardvraag die daarin wordt gesteld is: wat wil je later worden? Wat wilde jij “later worden”, toen je zo oud was? Denk je daar nu nog steeds hetzelfde over?

6 maart 2020

Bij mij stonden steevast de volgende twee beroepen: juffrouw en dierenarts. Vanaf het moment dat we begonnen met lezen en schrijven was ik druk met mijn klasgenootjes hulp bieden en uitleg geven. Juffrouw was daardoor een logische keus. Thuis wachtte mij dan een halve dierentuin met een hond, hamster, kippen en konijnen, dus dierenarts worden leek ook niet zo gek. Totdat ik op de middelbare school kwam en natuurkunde moest volgen…

Hoeveel uren heb ik thuis wel niet zitten huilen uit woede over het feit dat ik de stof niet begreep. Ik rondde het vak af met een 8, dus eigenlijk was er niks aan de hand, maar al deze frustratie leidde ertoe dat ik Cultuur en Maatschappij tot profiel koos in de derde klas. Dat was overigens niet per se een tweede keus. Mijn ouders zijn cultuurreizigers en als kind heb ik vele steden en musea in Europa bezocht. Ik was daarnaast zo’n gretige lezer dat ik als klein meisje al op de terugweg van de bibliotheek mijn eerste boek uitlas. En nog steeds steek ik vaak mijn neus in een net geleend boek tijdens het korte stukje lopen van bibliotheek naar kantoor. Sommige dingen veranderen niet.

Andere dingen veranderen wel. De afgelopen tien jaar heb ik geen diergeneeskunde gestudeerd en ik heb ook geen PABO of lerarenopleiding gevolgd. Waarom ben ik Latijn en Grieks gaan studeren? Het simpele antwoord: het waren mijn beste vakken op de middelbare school. Ik ben voor beide afgestudeerd met een 10 op mijn diploma. Dat zeg ik niet om op te scheppen. Ik ben zo vaak voor stuudje uitgemaakt en aangestaard vanwege mijn cijfers dat ik dat niet zou durven.

Vind je talent

Ik zeg het omdat ik denk dat de middelbare school je de kans biedt om te ontdekken waar je GOED in bent. Je kunt een studie kiezen puur uit interesse, daar is niks mis mee. Ik zou echter op basis van mijn eigen ervaring zeggen dat het héél handig is om talent te hebben voor datgene wat je gaat studeren. Want: studeren en op kamers wonen is leuk, maar ook zwaar, en een nieuw leven met nieuwe vrienden opbouwen is hartstikke spannend. Het is fijn als je naast al die nieuwe ervaringen niet enorm moet ploeteren om je tentamens te halen.

Er zijn natuurlijk meerdere manieren om te signaleren waar je goed in bent. Cijfers zijn één manier, maar niet de belangrijkste. ‘Goed zijn’ klinkt bovendien erg streberig en resultaatgericht. Met ‘goed zijn in iets’ bedoel ik ook dat je er energie uit haalt en dat je merkt dat je in je element bent als je er mee bezig bent. Je hoeft daarbij niet direct te denken aan de gewone schoolvakken, zoals natuurkunde of Engels. Het kan ook deelname aan de schoolraad zijn, het samenstellen van het schoolkrantje, het organiseren van de kerstviering, of de toneellessen die je ’s avonds volgt.

Met mijn vriendinnen een ijsje eten op Piazza Navona tijdens de Rome-excursie (2008).

 Leanne Jansen voor NEMO Kennislink

Fear of missing out in Rome

Een andere, bijzondere stimulans om klassieke talen te gaan studeren was de traditionele Rome-excursie in de vijfde klas. Volgens mij vond de rest van de groep me een beetje een rare. Ik liep altijd vooraan bij de docenten, want ik liep veel harder dan mijn groepsgenootjes. Onvermoeibaar was ik: als mijn groepsgenoten ’s middags de kans kregen om iets voor zichzelf te doen of een colaatje te drinken, ging ik nog extra kerken bekijken. ’s Avonds wilde ik per se vroeg naar bed, zodat ik ’s ochtends goed uitgerust was en daardoor meer van de stad kon zien. Ik voelde me die hele week niet moe, ondanks de moordend lange dagen die we maakten. Zo gelukkig had ik me nog nooit gevoeld! In het jaar erop ging ik weer twee keer naar Rome: op eindexamenreis met mijn vriendinnen en met mijn ouders in de zomervakantie. Even onvermoeibaar als op de excursie racete ik door de snikhete stad heen; mijn fear of missing out was groot. Mijn ouders en zusje krijgen het nog benauwd als ze eraan denken…

De examenstunt! Het thema was vakantie, volgens mij.

Leanne Jansen voor NEMO Kennislink

Dat was tien jaar geleden. Rome heeft geen andere uitwerking op me nu ik afgestudeerd en aan het promoveren ben. Mijn energie ligt daar. Die energie voel ik als ik teksten lees die geschreven zijn door Romeinse schrijvers, en die zich afspelen in de stad. De keuze om klassieke talen te gaan studeren was deels gebaseerd op mijn prestaties in de klas, maar ook op een gevoel van blijdschap en motivatie dat ik moeilijk kan verklaren. Een keuze voor een studie maken mag/moet altijd een beetje rationeel zijn, maar hoort met name voort te komen uit waar jij denkt of voelt dat je talenten liggen.

Hoe weet ik dat ik de juiste keuze heb gemaakt? Doordat ik telkens opnieuw word gevraagd om te schrijven en te praten (zelfs op de radio!) over mijn vak. Andere mensen raken geïnteresseerd door mijn verhalen en willen zelf de geschiedenis van de oudheid gaan ontdekken. Niemand kan immers opboksen tegen oprecht enthousiasme.

Dus: waar ga jij voor kiezen?

ReactiesReageer
Serie: Slimme studiekeuze
Huidige publicatie