Een naderend einde en een nieuw begin

Dat heeft alles te maken met datgene waarover ik in mijn vorige blog al schreef: het einde van mijn promotietraject nadert! Het is bijna niet te geloven, maar op de dag waarop ik dit schrijf (6 oktober), heb ik nog exact twee maanden de tijd om mijn proefschrift af te ronden. Op 6 december moet het manuscript ervan ingeleverd zijn. Waarschijnlijk zelfs nog twee dagen eerder, want 6 december valt op een zondag… Maar: het gaat goed komen!

Een dingetje
Sinds de zomer van 2014 is het schrijfproces bij mij steeds vlotter gegaan en zo moet ik, twee maanden voor de eindstreep, alleen nog een conclusie schrijven. Dat is natuurlijk wel even een dingetje, maar als alle andere hoofdstukken zijn gelezen, becommentarieerd, nog eens gelezen, nog eens becommentarieerd én voorzien zijn van opmerkingen over mijn Engels, kan het schrijven van een conclusie niet meer zo moeilijk zijn. Ik heb een ruime maand de tijd om deze op papier te zetten. Vóór 16 november moet ‘ie af zijn, want dan vertrek ik voor de laatste keer naar mijn geliefde Rome. (Voor mijn promotieonderzoek dan, want de eerste vakantie naar Rome voor daarná staat ook alweer gepland…) In Rome ga ik de spreekwoordelijke puntjes op de i zetten, zodat ik na terugkomst in Nederland nog één week over heb, waarin ik met mijn begeleiders kan kijken of er nog iets aan het manuscript moet gebeuren voordat het kan worden geprint en ingediend bij de manuscriptcommissie.

Proefschriftzaken
Natuurlijk is het schrijven van de conclusie van mijn proefschrift niet het enige waarmee ik me nu bezig houd. Zo zijn er nog verschillende andere proefschriftzaken, zoals het zoeken van de juiste foto’s, het (laten) maken van de juiste plattegronden, het bedenken van een titel en stellingen, het maken van een inhoudsopgave, etc. etc. Het lijken kleine dingen, maar zonder ze zou het proefschrift niet af zijn. Verder ben ik druk bezig geweest met het ‘wat hierna’-plan, waaraan ik ook al even refereerde in een eerdere blog. Het plan om les te gaan geven heeft zeer concreet vorm gekregen, want ik heb per 1 januari 2016 een baan als docent klassieke talen in het middelbaar onderwijs! Hartstikke leuk natuurlijk dat dit is gelukt en helemaal dat het qua tijd zo goed aansluit op mijn baan aan de universiteit. Voor het zover is, ga ik echter nog vol overgave door met het goed afronden van dat boek waaraan ik nu al ruim vier jaar werk. Pas als dat is gelukt, stort ik me in het nieuwe avontuur…