Hanneke Hulst vertelt over haar afwisselende onderzoek en werk

Als wetenschapper is het werk nooit saai. Een grote diversiteit aan activiteiten zijn orde van de dag. Geen enkele week, of dag zelfs, is hetzelfde. Deze afwisseling, gecombineerd met de vrijheid om mijn tijd zelf in te delen, maakt deze baan voor mij een perfect-fit.

20 juni 2016

Bijvoorbeeld afgelopen week: op maandag heen-en-weer naar Frankfurt. Een bedrijf wil graag mijn mening weten over een potentieel interessante manier om de cognitieve functies (bijvoorbeeld aandacht, geheugen en concentratie) van mensen met multiple sclerose (MS) te verbeteren. Met een aantal andere wetenschappers en mensen uit het bedrijfsleven discussiëren we over de voor- en nadelen.

Als duizendpoot in de wetenschap vlieg je de hele wereld over
privearchief Hanneke Hulst

Dinsdag staat vervolgens in het teken van het begeleiden van studenten en onderzoekers-in-opleiding om ervoor te zorgen dat zij verder kunnen met de onderzoeksvragen die zij proberen te beantwoorden.

Woensdag = wetenschapsdag. Verstopt in een kantoorpand in Hilversum (kantoorpand van mijn vriend) lees ik artikelen om tot op het kleinste detail te begrijpen hoe de hersenen werken bij mensen met MS. Ik gebruik de bevindingen van andere onderzoekers uit de wereld om mijn eigen resultaten beter te snappen. Ongestoord en gefocust. Een dag waar ik elke week erg naar uitkijk.

Donderdag is de ‘variadag’. Er is het afdelingsseminar en de onderwijstaken (tentamens nakijken, scripties beoordelen) en overige administratieve rompslomp probeer ik zoveel mogelijk op deze dag te doen.

Als wetenschapper ben je soms net een duizendpoot, vindt Hanneke Hulst
Charlie Beldon via Flickr (CC BY-NC 2.0)

Vrijdag begint met onze wekelijkse teammeeting. Inhoudelijke diepgang en discussie staan hier centraal. Hoe kunnen we ervoor zorgen dat onze gedachtes vernieuwend blijven? En hoe kunnen we zorgen dat we alle puzzelstukjes verzameld hebben om weer een stap vooruit te doen?

Op deze bewuste vrijdag geef ik ’s middags een presentatie in een rondvaartbootje in de grachten van Amsterdam. Het is in het kader van Bessensap, een evenement georganiseerd door de Nederlandse organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO) waar journalisten en wetenschappers met elkaar in contact kunnen komen. Ik vertel over ons onderzoek naar de effecten van dans op de cognitie bij mensen met MS. Nog geen week later heb ik een uitnodiging in mijn mailbox zitten: of ik op de radio iets wil komen vertellen over het onderzoek. Terwijl ik in het vliegtuig stap naar New York voor een werkbezoek, mail ik enthousiast dat ik hier graag aan mee wil werken. Ik voel me soms net een duizendpoot, zoveel verschillende dingen die er op mijn wetenschappelijke pad komen! En ik kan er maar één ding over zeggen: I love it!

Reageer