Naar de content
Faces of Science
Faces of Science

Drie nieuwe wetenschappers voor Faces of Science

Tessa Posthuma de Boer

Faces of Science heeft drie nieuwe bloggers: Janna de Boer, Jorrit Steehouder en Uzume Zoë Wijnsma. Janna analyseert het taalgebruik van patiënten met een psychose, Jorrit onderzoekt de beginjaren van de Europese samenwerking na de Tweede Wereldoorlog, zoals het Marshallplan. En Uzume duikt nog verder terug de geschiedenis in: zij wil weten hoe politieke ideeën veranderden in Egypte en Irak toen zij hun onafhankelijkheid verloren aan de eerste rijken ter wereld.

21 juni 2017

Janna de Boer, arts-onderzoeker aan het Universitair Medisch Centrum Utrecht

Tessa Posthuma de Boer voor Faces of Science

Janna de Boer

Wat je zegt ben je zelf dit zinnetje dat vaak gebruikt wordt om een ander te pesten, krijgt in het onderzoek van Janna een heel andere betekenis. De taal die je spreekt bepaalt of beïnvloedt hoe je denkt. Wist je bijvoorbeeld dat Russen twee woorden hebben voor de kleur blauw, en een brug in Spanje wordt geassocieerd met groot en gevaarlijk en in Duitsland met mooi en elegant? Duik mee met Janna in de diversiteit van verschillende talen en ontdek zo dat dezelfde woorden in een andere land een heel andere lading hebben. En dat een Rus sneller ziet of iets lichtblauw is, of donkerblauw dan een Engelsman of Nederlander. Wat je zegt ben je zelf is dus niet alleen iets wat kinderen op het schoolplein roepen, het lijkt ook echt waar te zijn. Wat je zegt en dus welke taal je spreekt, beïnvloedt hoe je denkt en wie je bent!

Jorrit Steehouder, historicus Universiteit Utrecht

Tessa Posthuma de Boer voor Faces of Science

Jorrit Steehouder

Wat kunnen we bijvoorbeeld leren van alle ervaring die we in Europa hebben opgedaan met samenwerken, zeventig jaar na de start van het Marshallplan? Daarop gaat Jorrit uitvoerig in tijdens zijn eerste blog. Hij neemt je mee terug in de tijd, naar de beginjaren van de Marshallhulp. Europa ligt in puin na de Tweede Wereldoorlog. Op 5 juni 1947 houdt de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken George C. Marshall een toespraak voor oud-studenten van Harvard University. In nauwelijks een kwartier schetst hij de sociale en economische problemen in het naoorlogse Europa. Er dreigen voedseltekorten, essentiële industriële goederen zijn schaars en de handel iss tot een dieptepunt gezakt. Europa kan amper voor zichzelf zorgen. De oplossing, aldus Marshall, is het vertrouwen van de Europeanen in hun eigen (economische) toekomst te herstellen en daarvoor stelt hij een plan op: het welbekende Marshallplan. Zeventig jaar later hebben de Europeanen ruimschoots ervaring opgedaan met samenwerking die verder strekt dan de eigen landsgrens. Nu Amerika uit lijkt op een breuk met Europa, is het tijd om het Europese zelfvertrouwen een nieuwe injectie te geven, die Europa zichzelf moet toedienen, vindt Jorrit.
Want als hij iets heeft geleerd van al die oude verhalen over de Marshallhulp is het dit: “voor inspiratie en hoop moeten we putten uit zeventig jaar Europese samenwerking.”

Uzume Zoë Wijnsma, Egyptoloog aan de Universiteit Leiden

Tessa Posthuma de Boer voor Faces of Science

Uzume Zoë Wijnsma

Waarom is het Westen zo machtig en rijk? Waar komt het Israël-Palestina conflict vandaan? En waarom vieren we eigenlijk kerstmis? Zulke vragen zijn niet te beantwoorden zonder ‘saaie’ historici. Zoals Uzume. Vaak krijgt Uzume twee soorten reacties op de vraag welk onderzoek zij doet: 1)’Ik wist niet eens dat dat bestond’, of 2) ‘Okeee… en waarom is dat nuttig?’ krijgt ze dan te horen. Zoals alle wetenschappen is ook geschiedenis een wezenlijk onderdeel van onze zoektocht naar begrip in de wereld: terwijl de ene PhD’er jou vertelt over de opwarming van de aarde, leg ik je het Israël-Palestina conflict uit tot en met drieduizend jaar terug. Bijzonder nuttig, vindt Uzume. Ze schrijft in haar eerste blog dan ook een ode aan de kleine wetenschap, en haar passie om vragen te stellen en tot in de kleinste details alles over haar onderzoek te weten. Want dan weten we waar de gaten en onzekerheden in onze kennis zitten, en hoe het bouwsel van de geschiedenis in elkaar zit, en waar mensen hun claims op baseren. ‘En persoonlijk vind ik dat een erg geruststellende gedachte. Wat kunnen we immers weten als we de details niet kennen?’

ReactiesReageer