Dieren beschermen met data

Het principe werkt zo: een ruimteschip is beladen met honderden sensoren die informatie verzamelen over de staat van het voertuig. Alle relevante informatie wordt naar de aarde gestuurd en verwerkt door computermodellen, die op basis van deze gegevens berekenen wat de staat is van het voertuig. Bijvoorbeeld hoe hoog het vliegt, met welke snelheid, en of alle onderdelen hun werk goed doen.

Van deze berekeningen maken we een simulatie zodat je als het ware zelf met het voertuig ‘meevliegt’ richting het oppervlak van Mars. Zo ‘kijk’ je dus mee op plaatsen waar je eigenlijk in het echt niet bent. Dit principe gebruiken we ook als we beschermde dieren volgen zonder ze te verstoren. Of om een overzicht te krijgen over de olifantenpopulatie in een groot gebied, simpelweg omdat je niet overal tegelijk kan zijn.

Moet je dan alle olifanten volhangen met sensoren zoals bij de ruimteschepen van NASA? Dat is natuurlijk niet fijn voor die dieren en ook niet nodig. In mijn onderzoek zoek ik naar de beste oplossingen om zo goed mogelijk een tweeling te maken van onze natuur. Door bijvoorbeeld wetenschappelijke kennis over olifanten te gebruiken om te voorspellen waar ze van dag tot dag heen gaan. En door op een slimme manier data te verzamelen zodat we zo goed mogelijk weten waar ze zitten, zonder dat we daarvoor iedere dag het veld in moeten. Ook kijk ik naar andere data om olifanten beter te begrijpen en te voorspellen wat ze doen en waar ze zitten. Bijvoorbeeld door weerdata, satellietgegevens en vegetatiekaarten toe te passen. Ik combineer wetenschappelijke kennis en data om zo een echte digitale tweeling te maken van olifantenpopulaties in Afrika.

Kraanvogels ‘volgen’ met de digitale tweeling

Er is al veel onderzoek gedaan naar olifanten en er is ook veel data beschikbaar. Maar het is nog niet zo eenvoudig om daar een digitale tweeling van te maken. Makkelijker is om voor een soort te kiezen die zich makkelijker laat voorspellen: de kraanvogel. Als we met een makkelijke soort beginnen, leren we op die manier ook veel over hoe je zo’n tweeling moet ‘bouwen’.

Kraanvogels zijn sierlijke vogels die jaarlijks in oktober-november via ons land naar Spanje vliegen om daar te overwinteren. Ideaal: ze vliegen allemaal dezelfde kant op, en ze zijn allemaal maar één keer te zien. Als je ergens op de route staat, tel je allemaal terwijl ze overvliegen! Maar ook hier geldt: je kunt niet op elke plek tegelijk zijn. En twee maanden lang non-stop de lucht in de gaten houden of er nog ergens kraanvogels te zien zijn lijkt me ook nogal ondoenlijk.

Daarom ben ik bezig met het ontwikkelen van een digitale tweeling die het leven van een vogelaar een stuk makkelijker maakt! Het is een tweeling die precies bijhoudt waar de kraanvogels vliegen als ze boven Nederland zitten: waar ze vliegen, hoe snel ze gaan, en in welke richting. Via een app op je telefoon voer je zelf jouw waarnemingen in, zodat de machine berekent waar de kraanvogels naartoe gaan. Hiervoor gebruikt de tweeling wetenschappelijke kennis over het vlieggedrag van kraanvogels, en informatie van duizenden waarnemingen uit het verleden.