De snelweg naar ‘ontkoling’

Tijdens de klimaattop in Parijs in 2015 spraken wereldleiders van tweehonderd landen met elkaar af om de opwarming van de aarde te beperken tot twee graden Celsius. Warmer moest het echt niet worden, want dan zou de zeespiegel tot een gevaarlijke hoogte stijgen, oogsten mislukken en koraalriffen bezwijken. Inmiddels is de temperatuur al bijna een hele graad gestegen sinds de negentiende eeuw. En als we zo doorgaan, dan zit er halverwege deze eeuw genoeg CO₂ in de atmosfeer om over die twee graden heen te gaan en tegen het einde van deze eeuw zelfs de vier graden aan te tikken. Wat moeten we doen om het tij te keren?

De politiek geeft hier geen antwoord op. Althans, geen antwoord dat ambitieus genoeg is. Daarom stelt een groep Europese klimaatwetenschappers in Science een nieuwe ‘kolenwet’ voor, die ze modelleerden naar de wet van Moore voor computers. Volgens Moore verdubbelt het aantal transistoren elke twee jaar. De kolenwet stelt dat de uitstoot van CO₂ elk decennium halveert en de hoeveelheid opgewekte groene energie elke vijf jaar verdubbelt.

Dit heeft als gevolg dat de netto uitstoot van CO₂ door landgebruik, landbouw en ontbossing, bijna nul wordt in 2050. Zelfs als de wereldbevolking toeneemt en we meer mensen moeten voeden. Daarnaast moeten we technologieën die CO₂ uit de atmosfeer kunnen halen, snel opschalen. Dan kunnen we in 2050 zo’n vijf gigaton CO₂ per jaar laten verdwijnen – ongeveer het dubbele van wat de bomen en bodem nu al doen. Alleen dan blijven we onder die twee graden opwarming.

Van nu tot 2030

Maar hoe dan? Op basis van het huidige onderzoek maakten de auteurs een stappenplan van de acties voor elk decennium. Het plan is nogal ambitieus, maar geeft een goed idee van de snelheid waarmee de wereld zou moeten veranderen.

Tot 2020 dienen alle landen beleid te maken zodat we minder CO₂ uitstoten. Denk aan het stoppen van subsidies voor fossiele brandstoffen en het niet meer investeren in nieuwe kolencentrales, alsmede het opstellen van regels voor het opwekken van groene energie.

In 2030 is het einde verhaal voor kolencentrales. Groene steden, die in Europa voorlopen op het gebied van duurzame ontwikkeling, waaronder Kopenhagen (Denemarken), Hamburg (Duitsland) en Stockholm (Zweden) zouden zelfs helemaal af moeten zijn van fossiele brandstoffen. Benzine- en dieselauto’s zijn daar ook niet meer te koop en worden vervangen door elektrische voertuigen. De groene steden zijn rolmodellen en inspireren andere steden. Daarnaast komen treinreizen in de plaats van korte vluchten. Meer geld gaat naar onderzoek naar schone energie: aan het ontwikkelen van nieuwe batterijen, aan het verlagen van de kosten voor CO₂-opslag, het verlagen van de CO₂-uitstoot bij de productie van staal en beton, slimme energienetwerken, groenere luchtvaartbrandstoffen en technieken voor duurzaam wonen.