Deze zomer ben ik naar een congres in Stockholm geweest. Dat was best nuttig en vooral erg leuk. Zo deed ik een quiz met een spraakrobot en sprak ik met een onderzoeker over haar studie naar de effecten van partydrug XTC op spraak. Daarna ging ik eilandhoppen in de buurt van Stockholm.
Begin van dit voorjaar ging ik op zoek naar een geschikte conferentie voor deze zomer. Nu ik resultaten heb wil ik dat graag delen met andere onderzoekers en horen wat zij hebben onderzocht. Sommige onderzoekers hebben een duidelijk vakgebied en daarbij hoort vaak een congres waar zij elk jaar naar toe gaan. Mijn onderzoek is binnen meerdere vakgebieden te plaatsen en daarom ben ik een congres-hopper.
Op een gure dag in maart ging ik op zoek en ik vond een congres in:
#1) Portugal (lees: dikke kans op zon)
#2) Zweden (lees: dikke kans op kou en regen)
Instinctief was de keuze niet moeilijk. In Portugal kan je ook goed kitesurfen dus in gedachte had ik al een vakantie aan het congres in Estoril vastgeplakt. Maar het programma van de conferentie en workshop in Zweden was passender dus het werd Zweden.
Half augustus vloog ik naar Stockholm. De stad is verspreid over eilandjes. In totaal zijn er meer dan 30.000 eilandjes in de Stockholm archipel. Ik verbleef in een hotel op een eiland met het oude centrum: Gamla Stan. In Stockholm zijn op verschillende plaatsen rekken met huurfietsjes die je drie uur kan gebruiken voordat je ze weer op een andere plaats inlevert. Je hebt alleen een abonnement en een pasje nodig en die mocht ik lenen van vrienden van mij die sinds kort in Stockholm wonen. Ideaal dus! Elke ochtend kon ik op de fiets naar de universiteit, waar het congres plaatsvond.
Spraakrobots
De presentaties op het congres waren erg divers: van de technologie van spraakrobots tot de productie van beatboxen en van spraakproblemen bij Parkinson tot het effect van MDMA (het hoofdbestanddeel van XTC) op spraak. Er waren ongeveer 1700 deelnemers. Zoveel mensen passen meestal niet in één zaal (zelfs niet in de grote zaal, de Aula Magna, op de foto) dus elke ochtend begon met een ‘keynote’ (de belangrijkste, grootste spreker van de dag) in de grootste zaal met een live-verbinding met nog twee extra zalen. Soms zorgde dat voor grappige momenten, bijvoorbeeld wanneer een man in een andere zaal heftig begon te zwaaien voor de camera om aandacht te krijgen omdat hij een vraag wilde stellen tijdens het vragenrondje.
Na vier dagen conferentie ben ik ook nog naar een tweedaagse workshop gegaan in een ander plaatsje in Zweden. Daar heb ik ook een praatje gegeven over mijn studie naar perceptie van verschillende spraakachtige geluiden bij mensen en zebravinken.
De workshop was een stuk kleiner maar eigenlijk niet heel erg anders dan een congres: onderzoekers presenteerden hun studies, daarna konden anderen vragen stellen. Wij hadden meer discussies omdat er minder mensen waren en er daardoor meer tijd voor vragen was. We spraken over wat taal is en in hoeverre dieren in staat zijn om taaltaakjes te doen zoals spraakklanken te onderscheiden en zelfs produceren (in het bijzonder papegaai Alex).
Na deze intensieve week met veel nieuwe mensen en veel gepraat, ben ik met een vriendin gaan eilandhoppen rondom Stockholm. Het was daar vaak erg stil en we zagen bijna geen andere mensen. Wel zagen we een zeldzame slang, eekhoorntjes en reetjes in het wild. We hebben gezwommen, vuur gemaakt en we zijn van eiland naar eiland geroeid. We hadden maar heel even regen (ik was het al bijna vergeten). Het was fantastisch. Nu weer aan het werk!