Naar de content

Cocaïne in je vingerafdruk snel gevonden

Wikipedia Commons

Een techniek die binnen een paar minuten achterhaalt of iemand cocaïne heeft gebruikt. Zodat drugstesten een stuk efficiënter worden. Daarvoor zorgen onderzoekers van het Nederlands Forensisch Instituut, Intelligent Fingerprinting en de Universiteit van Surrey.

9 oktober 2017

Het bewijs voor je cocaïnegebruik ligt straks op het puntje van je vinger.

Wikimedia Commons, Frettie via CC BY 3.0

Het bewijs dat je uit een vingerafdruk kan afleiden of iemand cocaïne gebruikte, publiceerden Catia Costa en Melanie Bailey van de Universiteit van Surrey al in 2015. Samen met onderzoeker Marcel de Puit van het Nederlands Forensisch Instituut vonden ze sporen van benzoylecgonine en methylecgonine in een vingerafdruk. Deze stoffen ontstaan als ons lichaam cocaïne afbreekt. Ook handig: als je de drugs alleen aanraakt zitten de afbraakproducten niet op je vinger.

Niet handig

Aan de detectiemethode uit 2015 kleefden nog nadelen. Het maakte gebruik van een massaspectrometer zo groot als een wasmachine, die bovendien meer dan een kwartier over de analyse deed. Daarom was het nodig om een mobiel apparaat te maken dat veel sneller werkt. En die stap is nu een stuk dichterbij. “We hebben de techniek een stuk sneller en handzamer gemaakt”, vertelt De Puit.

Voor de nieuwe methode maken de onderzoekers gebruik van zogenoemde paper spray massaspectrometrie. Dat werkt als volgt: verdachten zetten hun vingerafdruk op een speciaal stukje papier. Vervolgens maken de onderzoekers het papier nat en laten ze er een klein stroompje door lopen. “Door deze stroom komen de moleculen in de vingerafdruk los van het papier en lopen ze de massaspectrometer in”, legt De Puit uit. Die geeft aan of de vingerafdruk afbraakproducten van cocaïne bevat of niet.

Makkelijk te gebruiken

Voor deze nieuwe versie gebruikten de onderzoekers een handzame massaspectrometer die de afbraakstoffen binnen enkele minuten detecteert. Het apparaat is snel, maar niet goedkoop: “Normaal kosten deze apparaten tachtigduizend dollar”, vertelt De Puit. “Maar wij hebben hem zelf gebouwd voor een paar tientjes.” De technici van de universiteit gebruikten hiervoor minder gevoelige – en daardoor goedkopere – onderdelen en beperkten ook de mogelijkheden.

Zo bespaarden ze kosten, maar dat heeft wel effect op de betrouwbaarheid. “Als we deze techniek uiteindelijk bij strafzaken willen gebruiken moeten we natuurlijk een apparaat hebben dat elke keer hetzelfde resultaat geeft. Ons zelf in elkaar geknutselde apparaat is dan niet betrouwbaar genoeg. En die verbeterde versies zullen wel iets meer kosten.”

Speeksel, urine, haar of bloed

Hoe testen we op dit moment eigenlijk of mensen cocaïne hebben gehad? Meestal controleren ze eerst je speeksel of je urine. De stof benzoylecgonine is namelijk tot vier uur na gebruik terug te vinden in je speeksel en tot zo’n vijf dagen na gebruik in je urine. In je haar vindt je de afbraakproducten het langst terug, tot wel drie maanden na gebruik – tenzij je ineens besluit om al je haar af te scheren.

De Puit verwacht dat de nieuwe techniek veel toegevoegde waarde zal hebben. “We hebben ons apparaat getest op patiënten van een rehabilitatiekliniek, dus we weten dat het echt werkt.” Maar het duurt misschien nog even voor alle politieagenten en gevangenisbewaarders het apparaat gebruiken. “Voor een daadwerkelijke toepassing moeten we eerst overleggen met onze partners bij de politie en het Openbaar Ministerie. Maar technisch gezien kunnen we er al mee aan de slag.”

Bron:
ReactiesReageer