Honingberen kunnen in een speelsituatie de gezichtsuitdrukking van hun soortgenoten heel precies nadoen. Tot nu toe werd dit gedrag alleen gezien bij mensen en gorilla’s. Dat beren ook kunnen na-apen doet vermoeden dat deze vorm van communicatie onder zoogdieren veel wijder verspreid is dan we tot nu toe dachten.
Mensen en sommige apen zijn meesters in het na-apen, vandaar ook de term. Een goed voorbeeld is gapen. Probeer maar eens om niet te gapen in een ruimte waarin andere mensen zitten te gapen. Dat gaat je waarschijnlijk niet lukken. Onbewust doen we de gapende mensen in de ruimte na. Dit gedrag hangt waarschijnlijk samen met empathie. Door mee te gapen laat je zien dat je meevoelt met de ander. Na-apen is dus een belangrijke vorm van communicatie binnen sociale groepen.
Speelgedrag
Die laatste stelling komt op losse schroeven te staan nu blijkt dat ook honingberen de gezichtsuitdrukking van hun soortgenoten heel precies kunnen nadoen. Honingberen zijn solitaire dieren, die eigenlijk alleen in de paartijd bij elkaar komen. Sociale relaties zijn dus van ondergeschikt belang. En toch kunnen deze beren ook heel goed na-apen.
Dat blijkt uit onderzoek van de Britse psycholoog Derry Taylor dat vorige week verscheen in Scientific Reports. Taylor filmde het speelgedrag van tweeëntwintig verschillende honingberen in een opvangcentrum in Maleisië. Hij analyseerde de filmpjes en lette daarbij vooral op de gezichtsuitdrukking van de beren tijdens het spelen. Hij maakte onderscheid tussen twee gezichtsuitdrukkingen: WUI en NUI. Bij WUI trekt de beer zijn lip op, waardoor de neus rimpelt en de boventanden ontbloot zijn. Bij NUI opent de beer zijn bek, maar trekt zijn lip niet op. De neus rimpelt niet en de boventanden zijn niet zichtbaar. Beide gezichtsuitdrukkingen kwamen ongeveer even vaak voor in de filmpjes.
Sociale banden
Taylor bekeek hoe vaak de honingberen een WUI of NUI lieten zien in reactie op de gezichtsuitdrukking van een soortgenoot. Hij ontdekte dat bijna twintig procent van de opengesperde bekken binnen een seconde gevolgd werd door dezelfde gezichtsuitdrukking van de andere beer. De psycholoog zag dit gedrag vooral in rustige speelsituaties en als de dieren elkaar aan konden kijken.
Volgens Taylor kan het na-apen van de beren twee functies hebben. Het spiegelen van de gezichtsuitdrukking zou een vorm van communicatie kunnen zijn waarbij de ene beer de andere beer het signaal geeft dat er van rustig spelen overgegaan mag worden op ruw spel. Daarnaast zouden beren het nadoen van gezichtsuitdrukkingen kunnen gebruiken om hun sociale banden te versterken. In dat geval zou je het na-apen vooral moeten zien bij beren die nauw aan elkaar verwant zijn, zoals bijvoorbeeld broer en zus. Aangezien er in het opvangcentrum geen verwante beren waren, heeft de psycholoog dit niet kunnen onderzoeken.
Gapende orang oetans
Mariska Kret, psycholoog aan de Universiteit Leiden en expert op het gebied van gezichtsuitdrukkingen, noemt de nieuwe studie interessant. “Het spelgezicht waar het in deze studie om gaat, is deels een gevolg van de ademhaling (het hijgen) dat in een speelse worstelpartij nodig is. Maar de uitdrukking wordt ook gespiegeld, wat laat zien dat de gezichtsexpressie beïnvloed werd door de ander en een gevolg is van de interactie.”
Waarschijnlijk, zo stelt zij, is het spiegelgedrag evolutionair gezien al oud en bedoeld om elkaar beter te begrijpen. Ze onderzoekt dit soort gedrag zelf ook door te kijken naar de aanstekelijkheid van gapen en krabben bij orang oetans. “De orang oetan is de enige mensaap die semi-solitair leeft. Toch laten de eerste resultaten al zien dat ook deze soort spiegelt. Ik denk dat we bij alle dieren die voor hun jongen zorgen spiegelgedrag zouden kunnen vinden. Jongen die afhankelijk zijn van hun ouders maken door middel van gezichtsuitdrukkingen duidelijk wat ze willen. Als de boodschap door na-apen makkelijker te begrijpen is, lijkt mij dat voor al deze dieren evolutionair voordeel hebben.”
“En als ze die eigenschap dan toch hebben, dan komt deze ook in andere situaties van pas. Bijvoorbeeld wanneer er gevaar dreigt, en de boodschap heel snel moet worden opgepikt door een soortgenoot”, vult Kret aan. Sommige uitingen van emotie of uitdrukkingen, zoals gapen, zijn hetzelfde bij verschillende dieren. Daardoor kan spiegelgedrag helpen om een boodschap tussen twee individuen van een verschillende soort uit te wisselen. Het is bijvoorbeeld bekend dat een hond de gezichtsuitdrukking van zijn baasje na kan doen.