Het is alweer een jaar geleden dat ik Face of Science werd. Het was een bevlogen jaar, waarin ik veel leerde en andersom ook veel kennis mocht delen via mijn FoS-profiel.
Een stukje uit een persoonlijk interview werd zelfs onlangs nog uitgelicht op de fondsen & prijzenpagina van FoS, omdat deze de jeugd inspireert nieuwsgierig en zichzelf te zijn, en mensen van mijn eigen leeftijd inspireert om mee te doen aan het FoS-programma (om op die manier natuurlijk weer de jeugd verder te inspireren, wat het cirkeltje rond maakt). Ik vind het echt een eer!
Ik geef het toe: soms word ik wel eens moe van mijn baan. Dan duurt het allemaal te lang voor mijn gevoel (één onderzoek duurt soms echt wel jaren ) en raak ik afgeleid. Of dan denk ik dat het allemaal niet goed genoeg is, als ik mezelf vergelijk met anderen... Maar juist tijdens activiteiten waar ik aan mee kon doen dankzij o.a. de FoS-nominatie, word ik er dan weer aan herinnerd hoe tof het is om de wetenschap te mogen uitoefenen. Om biologe te zijn. Om mensen te inspireren. Om een PhD te doen.
Koptelefoon op en gaan!
Dit gevoel kreeg ik bijvoorbeeld tijdens het "Getsie, Gatsie, Genetica!" audio-praatje wat ik hield voor middelbare school docenten in het museum van NEMO. Daar deelde ik allerlei bruikbare bronnen voor in het klaslokaal. Na afloop kwamen er leraren nog met hun koptelefoon op naar mij toe: "Wat vertel je dat allemaal mooi - heb je daar een losse opleiding voor gevolgd?" "Uhm, nee, eigenlijk niet echt", was mijn knullige antwoord. "Ik probeer mij gewoon een beetje te onderscheiden als biologe, en soms pakt dat dan niet helemaal goed uit - en soms juist wel!" Zo is dat dus ook gegaan bij FoS: ik meldde mij toen aan met wat hulp van derden en werd gelukkig geselecteerd - en uiteindelijk leverde dat dus nieuwe kansen op.
Blogs, video's en meer
Want los van de NEMO Science Night voor leraren, mocht ik het afgelopen jaar nog wel meer dingen doen via FoS. Zo schreef ik blogs bij NEMO Kennislink over onder meer het eten van kikkerbillen, over zes redenen dat amfibieën wereldwijd zo'n gevaar lopen, en over de alleroudste dieren van de wereld. Ook heb ik veel leuke, nieuwe mensen ontmoet en is er een hele toffe video gemaakt over mijn drijfveren en mijn werk bij Naturalis, die je hier kunt terugkijken.
Al met al heb ik het dus naar mijn zin gehad bij FoS. En het leuke van FoS is: je blijft altijd Face of Science. Ik zal dus nog wel even doorgaan met bloggen voor NEMO en met kennis opdoen binnen deze community. Ondertussen is de nieuwe lichting 'faces', van 2024, weer bekend gemaakt. Daar zitten jonge deskundigen tussen die uiteraard van alles doen; van ethiek tot aan politiek, van geschiedenis tot aan bestuurskunde, en van genetica tot aan computer science. Daarover hier meer. Wat dit óók betekent? Dat FoS nu alweer zit te wachten op nieuwe aanmeldingen, voor 2025. PhD-kandidaat en interesse? Lees hier dan meer via deze link.
Lees je liever in het Engels, check dan deze link