Wie: Maud Oostindie
Wat: Technieksociologie en politieke theorie
Waar: Universiteit van Maastricht
Studie: Bachelor: Culturele Antropologie aan de Universiteit van Utrecht, met een uitwisseling van een half jaar aan de Universiteit van Coimbra in Portugal. Master: Globalisation and Development Studies aan de Universiteit van Maastricht.
Promotie gaat over: Hoe mensen op online platforms omgaan met conflict en meningsverschillen rondom klimaatvraagstukken. Wat wordt gezien als ‘goede’ communicatie? Hoe wordt conflict genavigeerd en gemodereerd? Wat is de rol van digitale technologie hierin?
Ik koos dit vakgebied omdat: Deelname aan politiek is veel meer dan eens in de zoveel jaar naar de stembus gaan. Hoe wij als burgers discussies voeren over grote en kleine maatschappelijke onderwerpen is misschien nog wel een veel belangrijker aspect van onze politieke deelname. Dit soort discussies gebeurt meer en meer in een informele, online setting. Ik denk dat het heel belangrijk is om dit soort discussies goed te begrijpen, om zo hopelijk een sterkere democratie neer te zetten.
Geboren: Valkenburg aan de Geul
Leukste aan wetenschapper zijn: Het contact met mijn mede-wetenschappers! Ik ga naar allerlei leuke presentaties, workshops, symposia en conferenties waar ik leer over al het toffe onderzoek dat andere mensen doen. Naast dat het natuurlijk super inspirerend is om over het onderzoek van mijn collega’s te leren, ontdek ik hierdoor ook altijd wel weer een nieuwe, verrassende manier om naar mijn eigen onderzoek te kijken.
Meest bijzondere moment als wetenschapper: Pfoe, ik kan niet kiezen! Iedere week is er wel een bijzonder moment. Bijvoorbeeld als iemand me mailt omdat diegene mijn onderzoek interessant vindt en meer wil weten, of wanneer ik mijn werk mag presenteren voor een groep collega’s, of wanneer ik een lezing geef voor bachelorstudenten en zij enthousiast zijn over mijn onderzoek, of wanneer ik zomaar een mooie tekst tegen kom die me een nieuw inzicht geeft.
Moeilijkste aan wetenschapper zijn: Hoe meer onderzoek ik doe en hoe meer data ik verzamel, hoe meer ik er achter kom dat ik nog zo weinig weet! Er zijn zoveel interessante invalshoeken en vraagstukken, zoveel goede literatuur, zoveel mensen om te spreken… Het is soms moeilijk om het vertrouwen in jezelf en de focus van je onderzoek vast te houden.
Hobby’s: Wandelen, lezen, tekenen, koken—het liefst samen met vrienden en familie!
Wat hoop je met bloggen voor Faces of Science te bereiken: Jongeren enthousiast maken voor de wetenschap. Het is ontzettend leuk om onderzoek te doen en om aan een universiteit te werken, maar vroeger had ik absoluut geen idee hoe zo’n leven eruit zag—eigenlijk wist ik niet eens dat dit mogelijk was! Als ik door de inkijkjes in mijn leven en mijn onderzoek een paar lezers kan laten inzien dat academisch onderzoek misschien wel een pad voor hen is, dan is mijn doel bereikt.
Wie is je grote voorbeeld?: Er zijn heel veel mensen die een voorbeeld voor mij zijn, allemaal op een andere manier. Vrienden, familie, collega’s, maar ook andere academici naar wie ik heel erg op kijk. Ik zie mensen vooral als voorbeeld wanneer zij interessant en belangrijk werk of onderzoek combineren met een menselijke aanpak.
Wat wilde je worden toen je 7 was: Dierenarts
En toen je 17 was: Geen idee! Ik wist dat ik antropologie wilde gaan studeren en keek niet veel verder vooruit dan dat.
Leukste reactie op je onderzoek: Dat zijn toch wel de reacties van mijn onderzoeksparticipanten! Ik krijg wel vaker reacties zoals “wauw, super goed dat je hier onderzoek naar doet!”, of “ik ben echt heel erg benieuwd naar je uitkomsten”. Ik word altijd heel erg blij van dit soort opmerkingen—ze bevestigen dat mijn onderzoek ertoe doet!
Ik en de media: