"Het meest aantrekkelijke aan mijn onderzoek is zwaartekracht."
Wie:
Marte Sophie Meessen
Wat:
Kunsthistorica
Waar:
Radboud Universiteit Nijmegen
Studie:
Kunstgeschiedenis aan de Universiteit Utrecht
Promotie gaat over:
Het fenomeen zwaartekracht in de kunstgeschiedenis. In de kunsthistorische literatuur komt de term ‘zwaartekracht’ wel voor, maar vaak wordt dan kennis van de natuurkundige definitie verondersteld. De vraag is dus: hoe is zwaartekracht verbeeld in kunstwerken? Wanneer een kunstenaar een realistisch kunstwerk maakt, moet de compositie voldoen aan de effecten van zwaartekracht zoals de toeschouwer deze ervaart in het dagelijks leven. Ik bestudeer hoe zeventiende-eeuwse Nederlandse kunstenaars zwaartekracht – gewicht, balans en beweging – beschreven en verbeeldden zonder naar het natuurkundig concept te verwijzen. Isaac Newtons definitie was toen namelijk nog niet bekend. In mijn kunsthistorische onderzoek bestudeer ik het verbeelde fenomeen vanuit verschillende invalshoeken (historisch, filosofisch en neuropsychologisch), waardoor zwaartekracht een nieuwe plek binnen de kunstgeschiedenis krijgt.
Ik koos dit vakgebied omdat:
Kunstgeschiedenis me blijft fascineren. Visuele cultuur komt overal voor; van het schilderij aan de muur, tot het gebouw waarin je woont en de theekop waaruit je drinkt. Kunst is een artistiek communicatiemiddel en tegelijkertijd een spiegel van een specifieke tijd en ruimte. Er is ontzettend veel te herleiden en te ontdekken op basis van kunstobjecten.
Geboren:
1992
Leukste aan wetenschapper zijn:
Is de mogelijkheid om je te verdiepen in een onderwerp dat je niet alleen interesseert maar ook inspireert. Je draagt als wetenschapper bij aan kennisvergaring en uitwisseling. Dit laatste zorgt voor een waardevol (inter)nationaal netwerk van collega’s en vrienden.
Meest bijzondere moment als wetenschapper: onverwachte ontdekkingen doen of verbanden leggen! Het delen van kennis en inzichten door te spreken op congressen en te publiceren over bevindingen is natuurlijk ook niet verkeerd.
Moeilijkste aan wetenschapper zijn:
Er is veel doorzettingsvermogen en discipline voor nodig. Presentaties en publicaties zijn het topje van de ijsberg: aan nieuwe inzichten gaan vele uren van uitpluis- denk- en schrijfwerk vooraf.
Hobby’s:
Omdat ik voor mijn werk veel achter de laptop en met mijn neus in de boeken zit, sport ik regelmatig. Daarnaast bezoek ik musea en ga ik graag naar het strand – weer of geen weer. Maar ik kijk zeker ook series op de bank en maak af en toe een tekening.
Wat hoop je met bloggen voor Faces of Science te bereiken:
Ik wil graag enthousiasme over mijn onderzoek overdragen, en de nieuwe generatie laten zien dat cultuurwetenschap heel goed samengaat met andere wetenschappen. Kruisbestuivingen tussen disciplines brengen tot dusver ongeziene verbanden aan het licht.
Wie is je grote voorbeeld?:
Mijn promotor is een geweldige inspiratiebron als onderzoeker, docent en als mentor.
Wat wilde je worden toen je 7 was:
Kunstenaar
En toen je 17 was:
Arts
Leukste reactie op je onderzoek:
Nadat ik huisgenoten, collega’s en andere maten over mijn onderzoek had verteld, was de reactie: “Voortaan zoek ik zwaartekracht in de kunst!” Ik heb al enkele leuke observaties van deze vrienden teruggekregen.
Ik en de media:
New Scientist