Hayat Ahlili

Wie:
Hayat Ahlili

Wat:
Islamoloog

Waar:
Universiteit van Utrecht, Filosofie & Religiewetenschappen (Islam en Arabisch),

Studie:
Master Midden-Oosten studie aan de Universiteit van Leiden

Promotie gaat over:
De biografie van een boek (Majmu’at al-Fatawa/Verzamelingen van Juridische Meningen).

Ik koos dit vakgebied omdat:
Ik van lezen, talen en geschiedenis hou en dat komt in dit onderzoek samen. Ik probeer te ontdekken waarom hetzelfde boek door verschillende mensen gepubliceerd werd en wat er anders is. Hoe kan het dan de ene versie populairder is dan de andere?

Geboren:
Net voor kerst, op 23 december 1986 in Maastricht

Leukste aan wetenschapper zijn:
Niet weten wat je te wachten staat. Je wordt verrast vanuit elke hoek. Ik begon met het idee dat er in de jaren twintig een link is tussen het progressief en radicaal Salafistisch gedachtegoed, maar ben beland in de rol dat het _Bahai_-geloof speelde in de eerste publicatie van dit werk en het dispuut tussen _Bahai_-volgers en moslims rondom deze publicatie.

Meest bijzondere moment als wetenschapper:
Best veel eigenlijk; ik heb zes weken in Wenen onderzoek gedaan naar Arabische papyri; gedoceerd aan bachelorstudenten die mij nog altijd een mailtje sturen met complimenten en dat ze mij missen. Ik heb lezingen gegeven over mijn onderzoek in binnen- en buitenland, en onlangs heb ik na een lange zoektocht de enige overlevende kleinzoon van een editor gevonden die in Amerika woont. Het leuke was dat hij mij mailde met de woorden “Ik heb begrepen dat je mij zocht en ik wil je graag helpen in je onderzoek naar mijn grootvader”. Ik was superblij.

Moeilijkste aan wetenschapper zijn:
Iedere keer dat je denkt dat je het snapt, kom je iets tegen dat je hele onderzoek neerhaalt. En dan kun je weer opnieuw beginnen vanuit een andere hoek. Het lijkt net alsof je een puzzel andersom maakt. Je weet niet wat het totale plaatje is – laten we zeggen dat het een menselijk lichaam is – en soms passen stukjes in elkaar maar je merkt pas dat het fout is wanneer je het omdraait en de neus bij de voet zit.

Hobby’s:
Natuurlijk lezen en het leren van nieuwe talen, anders zou dit onderzoek wel lastig zijn. Daarnaast hou ik van kalligrafie en geometrie. Dit laatste vooral omdat ik gek op puzzelen ben. Maar met mooi weer vind je me gewoon op de fiets in de natuur of ben ik ergens een terrasje aan het pakken.

Wat hoop je met bloggen voor Faces of Science te bereiken:
Ik hoop mensen enthousiast te maken voor het verleden, heden en toekomst van een handgeschreven en gedrukt boek. Vooral in een tijd waarin veel boeken gedigitaliseerd zijn is de geschiedenis van het boek de sleutel tot begrip. Ook wil ik laten zien aan scholieren wat je allemaal kunt doen met een studie in de religiewetenschap en dat islam net zo complex is in haar aftakkingen als het christendom, en dat het veel meer is dan het leren van een taal dat net Chinees lijkt.

Wie is je grote voorbeeld:
Mijn opa’s – mogen zij in vrede rusten – want zij waren noodgedwongen als hoofd van een familie om hun studies op te geven in Marokko en Algerije om vervolgens in Europa beneden hun niveau hard te werken om een beetje geld te sparen voor een hoopvolle toekomst waarin hun kinderen en kleinkinderen wel konden studeren. Ik zie ze als mijn grote voorbeeld omdat ik vandaag hier als wetenschapper sta vanwege hun harde werk en inspiratie om niet op te geven, want “alles is mogelijk met hard werken”.

Wat wilde je worden toen je 7 was:
Weervrouw. We keken iedere avond naar het journaal dat gevolgd werd door het weerbericht. Ik had al een kartonnen bord gemaakt en stond dan voor de tv, om de weersvoorspellingen aan mijn ouders en zussen te vertellen.

En toen je 17 was:
Journalist in het buitenland, want ik wilde een nieuwe taal leren.

Leukste reactie op je onderzoek:
“Het is inderdaad tijd dat iemand de biografie gaat schrijven” gevolgd door persoonlijke verhalen van mensen die de dochter van de eerste editor en uitgever kende. Spontaan ontving ik dan in mijn mailbox hun verhalen.