Amber Yaqub

Wie:
Amber Yaqub

Wat:
Arts-onderzoeker

Waar:
Erasmus MC

Studie:
Geneeskunde, epidemiologie

Promotie gaat over:
De mechanismen die leiden tot hersenziektes, waaronder de ziekte van Alzheimer (de meest voorkomende vorm van dementie), maar ook de ziekte van Creuzfeldt-Jacob (de meest zeldzame en dodelijke hersenziekte).

Ik koos dit vakgebied omdat:
Ons brein het meest mysterieuze en tegelijkertijd ook het meest fascinerende orgaan is. Al onze belevingen worden hier in opgeslagen, wat weer invloed heeft op ons denken en handelen. Nu dat we met z’n allen steeds ouder worden, zien we dat we deze capaciteiten steeds vaker ook verliezen. Wat maakt iemand nu vatbaar voor zo’n hersenziekte en kunnen we dit voorkomen? Dat soort vraagstukken onderzoeken we op populatieniveau, zoals in de Rotterdam Studie, waarbij we onder andere gebruik maken van big data en kunstmatige intelligentie.

Geboren:
In dezelfde periode als dat de Rotterdam Studie is opgericht (leuke zoekopdracht!)

Leukste aan wetenschapper zijn:
Het stuiten op onverwachte resultaten. Vaak zijn we in de veronderstelling dat we (ongeveer) weten hoe iets werkt. De epidemiologie is een vakgebied dat ons leert omgaan met de oogkleppen die we soms ook in het dagelijks leven op hebben en die een vertekend beeld geven van de realiteit. Op het moment dat we ons bewust worden van deze ‘vertekeningen’, ontdekken we soms nieuwe verbanden. Wat we ontdekken met ons onderzoek kan zo weerslag hebben op het handelen van artsen in het ziekenhuis. Dat maakt ons werk waardevol!

Meest bijzondere moment als wetenschapper:
Dat is elk contact met de deelnemers van onze studies. Hierbij realiseer ik me weer hoe bijzonder en divers de onderliggende motivaties zijn. Sommige mensen doen mee om inzicht te krijgen in hun eigen gezondheid, anderen kennen een dierbare met een hersenziekte en hopen met hun gegevens bij te dragen aan het voorkomen of genezen van hersenaandoeningen. Dat inspireert mij enorm.

Moeilijkste aan wetenschapper zijn:
Dat je nieuwsgierigheid geen grenzen kent. Naarmate je je verder verdiept, komen er steeds nieuwe vragen op die allemaal even interessant kunnen zijn. Het is niet ondenkbaar dat je tijdens avonden en weekenden nog bezig bent met een onverwachte bevinding van je onderzoek, waardoor de werk-hobbybalans soms uit evenwicht raakt.

Hobby’s:
Lezen, nieuwe talen leren, fitness, schrijven, bakken.

Wat hoop je met bloggen voor Faces of Science te bereiken:
Ik wil mensen graag meenemen door de complexe uitdagingen van populatieonderzoek met betrekking tot hersenziektes. Tegelijkertijd wil ik het beeld van de eenzame wetenschapper op een zolderkamer vervangen door wetenschap als teamsport, want dat is het eigenlijk ook!

Wie is je grote voorbeeld:
Ik heb bewondering voor een ieder met een ambitie en de passie om zijn of haar droom te verwezenlijken, ook buiten de wetenschap. Die lijst is dus oneindig.

Wat wilde je worden toen je 7 was:
Ontdekker. Ik denk dat ik aardig op weg ben, een reis die nooit eindigt.

En toen je 17 was:
Een beroep waarbij ik anderen kan helpen, dat heeft er uiteindelijk tot geleid dat ik geneeskunde ging studeren.

Leukste reactie op je onderzoek:
Deelnemer van de Rotterdam Studie die ooit zei: “Jullie onderzoekers zijn eigenlijk net als Batman. Jullie dragen bij aan kennis om ziektes te voorkomen, maar niemand merkt het dan meer op. Dan moet je wel erg gemotiveerd zijn.”

Ik en de media:

Mijn filmpje voor Universiteit van Nederland

Een van de testen die we ook afnemen bij de deelnemers van de Rotterdam Studie om de cognitie in beeld te brengen is de Stroop-test. Zie bijvoorbeeld deze “link”: