Hoe verloopt een conferentie en wat doet een oud-historica zoal op vakantie? Patricia neemt je mee. Eind juni bezocht Patricia Philadelphia voor een conferentie en plakte er een vakantie in New York aan vast.
Het is wel héél bijzonder om voor je werk naar de andere kant van de oceaan te vliegen. Aan mijn verblijf voor ‘Penn Leiden Colloquium on the Sacred’, plakte ik nog een paar daagjes vakantie vast. Zo kon ik nog wat extra musea bezoeken die ik echt wilde zien en maakte ik de ontzettend lange reis nog ‘nuttiger’. (Want voor een paar daagjes conferentie zó ver vliegen: daar gaat toch wel veel tijd en CO2-uitstoot in zitten.) Nuttig was de reis zeker! Ik heb ontzettend veel geleerd, gezien en gedaan.
Wat je dan zoal doet op een conferentie? Luisteren naar alle sprekers, vragen stellen, discussiëren en in mijn geval ook zelf presenteren. Ik sprak twintig minuten over een klein deel van mijn PhD-onderzoek. Deze conferentie ging over ‘The Sacred’ in Grieks-Romeinse religie. Presenteren wordt makkelijker als je het vaker doet maar het blijft natuurlijk spannend.
De conferentie vond plaats in een prachtige bibliotheek (met iets te goede airco, ondanks de zomer toch warm aankleden…)
In Philadelphia bezocht ik het University of Pennsylvania Museum of Archaeology and Anthropology (Penn Museum) met een grote Grieks-Romeinse collectie.
En wat deed ik na de conferentie op mijn vakantie in New York: nog meer musea bezoeken! Ja, hier maak je mij écht blij mee. Ik ging bijvoorbeeld naar het Metropolitan Museum met een nog veel grotere collectie Grieks-Romeinse en Egyptische oudheden (en véééél meer). De opstelling is vrij traditioneel: niet-afleidende ruimtes met veel objecten in vitrines. Ze hadden er echt prachtige dingen tussen staan dus ik was helemaal blij.
Een van de hoogtepunten van het museum is toch wel de Egyptische tempel – uit de tijd van keizer Augustus, met dus met ook een Augustus als farao op de zijkant afgebeeld. De tempel van Dendur is geschonken aan de V.S. na hulp bij werkzaamheden bij de bouw van de Aswandam. (Wil je ook een keer een Egyptische tempel zien? In hetzelfde project kreeg Nederland ook een tempel: de tempel van Taffeh, die kan je zien in het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden).
In Amerika kan je natuurlijk niet zo veel Grieks-Romeinse geschiedenis vinden, zó ver reikte het Romeinse Rijk nu ook weer niet. Toch wist ik nog iets oudheid-gerelateerds te vinden in het bruisende New York: ik ging naar Hadestown op Broadway. Tussen de vele theaters bezocht ik een musical over het verhaal van Hades en Persephone en Orpheus en Eurydice. Dat het verhaal gebaseerd is op een Griekse mythe, werd eigenlijk niet verteld in de musical, het verhaal was in een Amerikaans jasje gestoken en werkte zo ook heel goed! De oudheid kan ook erg tijdloos zijn, blijkt maar weer.
Natuurlijk hing ik ook wel de toerist uit voor die paar dagen dat ik in New York was. Ik verbaasde me over de stad en over hoe groot en druk het overal was! (Behalve in het gigantisch grote Central Park, daar was het dan weer lekker rustig). Na een lange vlucht kwam ik terug in het kleine Nederland. Hier ga ik aan de slag om mijn presentatie om te schrijven tot een artikel. Wat, hopelijk, samen met alle conferentiebijdrages gebundeld gaat worden.